Materiały konferencyjne SEP 1992

Szkoła Eksploatacji Podziemnej * 92 131 licza,ce sie efekty. 4. Problem zasiarczenia węgla Eksploatowane w Polsce złoża węgla kajniennego w stosunku do złóż w innych krajacłi, należy zaliczyć do węgli o niskiej zawar- tości siarki. Średnia jej zawartość wynosi około ltl%, a w po- szczególnych pokładach waha sie w następujących granicach: Tabela 5 grupa pokładów Zawartość siarki średnia od do libiaskie Cgr.100) 2.4 — łaziskie (gr.200) 2,2 0.8 5,1 orzeskie (gr.300) 1>2 0.3 4,7 rudzkie (gr.400) 0,9 0,3 2,2 siodłowe (gr.500) 0,7 0.3 1.8 porebskie (gr.600) 1,2 0,4 5,9 Jaklowieckie (gr.700) 0,9 0.5 3,2 gruszowskie (gr.800) 1,5 0,5 3,3 Z tabeli 5 wynika, że węgle z pokładów grupy libiaskiej i łaziskiej posiadają większa zawartość siajr^ki niż pozostałe. Po- kłady te występują głównie we wschodniej i północno-wschodniej części GZW. Kopalnie prowadzące eksploatacje w tym rejonie, mają największe problemy z odsiarczaniem węgla. Dotyczy to zwłaszcza kopalń Siersza, Jaworzno, Komuna Paryska i Janina. W pokładach węgla DZW zawartość siarki wynosi średnio 1,1%, natomiast LZW 1,3%. Piryt stanowiący główne źródło siarki w węglu występuje w postaci rozproszonych ziarn, impregnacji. wypełnień szczelin i spękań oraz w przerostach skały płonnej w pokładzie. Biorąc pod uwagę, że wymiary wtrąceń pirytu w węglu sa niewielkie, oczywis- tym jest, że efektywność usuwania pirytu z urobku w zakładach przeróbczych będzie nadawa poddana wzbogaceniu. Szacuje sie, że przy rozdrobnieniu węgla do ziarn w wymiarach 3 mm, można (teo-