Materiały konferencyjne SEP 1992

218 Undergroiind Exploitation School '92 - otwarty ogień. W celu zwalczania inicjałów zapłonu metanu należy: - stosować elektryczne urządzenia przeciwwybuchowe, szczególnie iskrobezpieczne oraz wyłączać urządzenia elektryczne za pośrednictwem systemów zabezpieczeń metajiometrycznych, Jeżeli stężenie metanu przekroczy dopuszczalne grauiice, - stosować narzędzia i urządzenia z materiałów nie iskrzących oraz tylne zraszanie noży kombajnowych, - stosować wyłącznie materiały antyelektrostatyczne, - stosować sprzęt strzałowy i materiały wybuchowe o dużym stopniu bezpieczeństwa wobec metanu oraz zapalarki z blokadą met anometryczną, - wyeliminować roboty spawalnicze z pomieszczeń, w których występuje zagrożenie metajiowe. ZWALCZANIE ZAGROŻENIA WYRZUTAMI GAZÓW I SKAŁ 1. Wprowadzenie Wyrzuty gazów i skał w polskim górnictwie węglowym występują przede wszystkim w Dolnośląskim Zagłębiu Weglow5^.Pierwszy wyrzut zanotowano w 1894 roku.Pod względem zagrożenia wyrzutami wyróżnić w nim można dwa rejony: wałbrzyski i noworudzki z tym, że także w obrębie tych rejonów stwierdza się znaczne zróżnicowanie stopnia zagrożenia wyrzutami. Ogólnie w rejonie Dolnośląskiego Zagłębia Węglowego zanotowano do chwi1 i obecnej 1690 wyrzutów. Są to przede wszystkim wyrzuty węgla i dwutlenku węgla, względnie mieszaniny dwutlenku węgla z metanem, chociaż •zanotowano 10 wyrzutów z udziałem metanu i węgla oraz 6 wyrzutów węgla i piaskowca. IIość wyrzuconych do wyrobisk mas rozdrobnionego węgla wynosi przeciętnie kiIkadziesiąt ton, a największy z zaistniałych wyrzutów miał masę 5000 ton, przy czym do wyrobisk górniczych wydzieliło się 750000 m^ CO w rejonie pola "Piast" w 2 KWK "Nowa Ruda". W 1990 roku zarejestrowano ogółem 13 wyrzutów gazów i