Materiały konferencyjne SEP 1992

316 Underground Ebcploitation School * 92 śclśliwości. a więc ściśliwość (S) w funkcji obciążenia (5) opisajia Jest równaniem : A ln(5 + 1) 2 powyższej zależności wynika, że wielkością charakte- ryzującą JaJcość materiału podsadzkowego czy mieszaniny z uwagi na ściśliwość jest wartość stałej "A" w funkcji. Przyjmując powyższe oraz zakładając, że charakterystyczna dla klasy wielkość ściśliwości przy obciążeniu 15 MPa nie ulegnie zmianie, określono krzywe ściśliwości rozdzielające klasy. Na ich pod- stawie proponuje sie uważać za I klasę materiałów lub mieszanin podsadzkowych te, których wartość stałej "A" w funkcji opisującej krzywą ściśliwości są mniejsze od 1,8. Odpowiednio dla klasy II : A = 1,81 + 3,50 , klasy III: A = 3,51 + 5,30 , a klasy IV: A > 5,31 . Dla tak scharakteryzowanej mieszaiiiny , przyjmując wielkość obciążenia (Ó) równą wartości ciśnienia pierwotnego (y H) na głębokości eksploatacji (H) można zawsze n obliczyć rzeczywistą ściśliwość. Z kolei można wykazać , że istnieje zależność pomiędzy ściśliwością podsadzki a wielkością powierzchni wyrażoną np. odkształceniem włEiściwym poziomym. Za podstawę rozważań przyjęto teorie Budryk - Knothe oraz schemat przemieszczania się skał stropowych i powierzchni terenu nad pokładem wybieranym z podsadzką. Obniżenie stropu nad wybieranym pokładem rozpoczyna się przed frontem eksploatacyj- nym, osiągając nad czołem ściany wielkość U . Obniżenie stropu o wzrasta nadal w przestrzeni roboczej zwiększając sie na lini podsadzki o wielkość K. Dalsze przemieszczanie ma miejsce na podsadzce. Jego wielkość zależy od ściśliwości podsadzki S^ na głębokości H i od jaJcości wykonania podsadzki < . Równocześnie może zachodzić zjawisko wypiętrzania spągu o wielkość M. W wyniku podanych procesów , maksymalne pionowe przemieszczenie się skał stropowych wyniesie : W = (U + K)(l - 0,001<S.) + 0.001<S.(m - M) S TnSLX o 1 1 Wielkość tę można porównać z maksymalnym "obniżeniem pionowym