Materiały konferencyjne SEP 1992

318 Underground Ebcploitation School * 92 uwzględnia różnicę pomiędzy ściśliwością., określoną badaniami laboratoryjnymi, a ściśłiwością masywu podsadzkowego oraz szczelność wykonani a podsadzk i. Z badań L.Barańs ki e go, K. Przewłockiego oraz M.Mazurkiewicza wynika , że wartość tego współczynnika można przyjąć równą 0,8. Brak Jest badań, które pozwoliłyby na w miarę dokładne oszacowanie wypiętrzenia spągu. Anali żując udz i ał poszczegó1nych wi e1kość i wi dać , że najistotniejszy wpływ wywiera ściśliwość podsadzki. Co do pozos- tałych przyjęto. że wpływ czynników "ujemnych." (zmienność jakości podsadzki) jest co najwyżej równy wpływowi czynników "dodatnich" M). Przyjęcie takiego uproszczenia pozwala na stwierdzenie, że : W = 0,01 S. m p max 1 Powyższa zależność odpowiada odpowiada w zasadzie stosowanemu sposobowi określania maksymalnych obniżeń pionowych powierzchni, z tym, że niezależny od jakości podsadzki i głębokości eksploa- tacji współczynnik sposobu likwidacji zrobów (a) zostaje zastąpiony ściśliwością (S^) zależną od obu wymienionych czynni- ków, Konsekwencje powyższego rozumowania pozwalają, przy przyjęciu Jako kryterium wpływu na powierzchnie na przykład dopuszczalnego odkształcenia poziomego ^^jg^^j^p* określenie dopuszczalnej ściśliwości materiału wypełniającego zroby S^ c H C -ICO ^^^ ^^P b. , —Ibb r = 1 dop m tg^ gdzie : /3 - kąt zasięgu wpływów głównych. Przedstawione rozważania mają, oprócz merytorycznego uzasadnienia problemu, zwrócić uwagę na konieczność odejścia od tradycyjnego poglądu na temat współpracy podsadzki (czy zawału, zawału uszczelnionego) z górotworem i jej wpływu na deformacje powierzchni (dotyczy praktycznie wszystkich technologii likwidacji zrobów).