Materiały konferencyjne SEP 1992

Szkoła Eksploatacji Podzienmej * 92 321 kE^t nachylenia spągu Jest większy od S-^-lO*', - dla zapewnienia przepływu zawiesiny wymagane Jest, aby JeJ rozlewność była większa od 15 cm» - prędkości przepływu mieszaniny przez zawał wynoszą do 0.05 m/s, przy kącie nachylenia 10° i 0,15 m/s, przy kącie nachylenia powyżej 30°. (Dotyczy zawiesiny o rozlewności około 18 cm), - nie ma możliwości ustalenia zależności pomiędzy chłonnością zrobów a zamodelowaną porowatością gruzo- wiska. Decydującym czynnikiem Jest wzajemne ułożenie brył, a tym samym wielkość szczelin - Jakie losowo znajdują sie na drodze spływającej zawiesiny . Wobec niepowodzenia laboratoryjnej metody ustalania tej wielkości rozpoczęto zbieranie informacji w kopal- niach, w których lokuje sie zawiesinę w zrobach. Pod- jęto wyrywkową próbę powiązania chłonności zrobów z liczbą wskaźnikową określającą klasę skał stropowych. Również na tej drodze nie uzyskano powodzenia. Rejes- trowano przypadki, w których przy tej samej klasie stropu, zawiesina w ogóle nie wpłynęła w zroby, jak również takie, w których wpłynęło jej dwukrotnie wię- cej, niż wynosiła chłonność zrobów dla wody. Tak więc na obecnym etapie badań proponuje się przyjąć uproszczenie, że chłonność zrobów wynosi 0,5 objętoś- ci wybranego węgla. Ustalenie współczynnika sposobu likwidacji zrobów dla tej technologii, sprowadzało się do określenia ściśliwości gru- zowiska zawałowego o założonej porowatości i założonym stopniu wypełnienia pustek międzyziarnowych zawiesiną. Przyjęto porowa- tość gruzowiska od 20 do 40% i wypełnieniu pustek międzyz i arnowych od 20 do 80% w stosunku do i ch całkowi tej objętości. Tak więc objętość zawiesiny w stosunku do objętości skały zawarta była w przedziale od 4 do 32%. Badania polegały na porównaniu wielkości współczynnika charakteryzującego ściśliwość dla zawału z pustkami wypełnionymi zawiesiną, to jest: