Materiały konferencyjne SEP 1993 - suplement

Szkoła Eksploatacji Podziemnej '93 Czechosłowacja, Wągry odczuły już częściowo te skutki; Niemcy są konfrontowane z żądaniem znacznej podwyżki cen za dostarczany gaz. A przecież problemy niektórycłi państw zachodnicłi już w okresie Konfliktu Sueskiego, pierwszego i drugiego kryzysu arabskiego były poważnym ostrzeżeniem. Także olbrzymia blisko 40 procentowa zależność USA od dostaw ropy z rejonu Zatoki Perskiej były powodem szybkiej i zdecydowanej interwencji amerykańskiej w wojnie o Kuwejt. Wracając z powrotem do problemów górnictwa należy stwierdzić, że jednym z najważniejszycli zadań rządu Niemiec jest opracowanie globalnego programu energetycznego do roku 2010. Górnictwo wie i uważa, że bez energii atomowej rozsądna i wystarczająca gospodarka energetyczna Niemiec jest dzisiaj niedopomyślenia. Energia atomowa musi podobnie jak węgiel kamienny i brunatny stanowić część optymalnego, w sensie minimalizacji ryzyka i kosztów a nie tylko kosztów programu energetycznego. W ubiegłym roku odbyły się po raz pierwszy od czterecłi lat w ramach tzw. rundy węglowej (Kohlenrunde) spotkania przedstawicieli rządu federalnego, rządu Nadrenii-Westfalii oraz Saary z przedstawicielami przemysłu energetycznego, przemysłu górniczego oraz związków zawodowych. Dotyczyły one przyszłości górnictwa węglowego do roku 2005 na bazie propozycji komisji Prof. Mikata. Komisja ta zaproponowała obniżenie wydobycia do roku 2005 na poziom 55 min ton rocznie, przy czym nieznaczna mniejszość tej komisji opowiedziała się za poziomem wydobycia w granicach 35-45 min ton rocznie. Ostatecznie ustalenie tej granicy zależało jednak od politycznego rozstrzygnięcia koalicji rządowej. W trakcie pierwszego spotkania w dniu 13.10.1991 przedstawiciel rządu, minister d.s.gospodarki J.Mollemann zrezygnował ze swoich dotychczasowych oficjalnie pod adresem górnictwa formułowanych żądań dotyczących zmniejszenia wydobycia z ok, 70 min ton w roku 1990 na ok. 45 min ton w roku 2005 uznając, że także wydobycie na poziomie 50 min ton w roku 2005 jest dla rządu federalnego do przyjęcia. Pozytywnym aspektem tego spotkania było wspólne oświadczenie, że bardzo sprawne i wydajne górnictwo jest pożądanym elementem niemieckiej polityki energetycznej. W wyniku dwóch następnych rozmów, w dniach 4.11.91 oraz 11.11.1991, osiągnięto generalne porozumienie przyszłości przemysłu węglowego w Niemczech. Wszyscy uczestnicy rundy węglowej 1991 wyrazili zgodę, a więc także górnictwo, na następujący określony poziom subwencjonowanego wydobycia, co zostało przedstawione w tab.2. Do tego dochodzi jeszcze ok. 5 min ton rocznie, które są sprzedawane na inne cele jak np. ogrzewanie mieszkań itp. Porozumienie to przewiduje, że do końca bieżącego stulecia ilość zatrudnionych w górnictwie musi zostać znacznie zredukowana z poziomu ok. 123.000 osób w roku 1991 do poziomu ok. 100.000 osób w roku 2000, czyli o ok. 23.000 osób. Ilość jednostek produkcyjnych (kopalń) zostanie zmniejszona w Zagł^iu Ruhry z 17 do 12. Nie naltóy jednak zapominać, że od górnictwa zależy wiele miejsc pracy w przemyśle współpracującym z górnictwem, jak np. przemysł budowlany, stalowy czy maszynowy. W związku z tym przewiduje się, że także w tym Sekcja IV 15