Materiały konferencyjne SEP 1993 - suplement

Underground ExpIoitation School '93 zależnym od górnictwa przemyśle wiele miejsc pracy zostanie straconych. Aby temu zapobiec rząd federalny i rządy Nadrenii-Westfalii i Saary zobowiąz^y się opracować specjalne programy rozwojowe w celu stworzenia dodatkowych miejsc pracy specjalnie w tych rejonach gdzie będzie zachodziła konieczność zamknięcia kopalń. Pierwsze spotkania robocze już się odbyły. Samo Ruhrkohle przeprowadzi redukcję załogi o ok, 15-20 tys. osób, w porozumieniu i przy częściowym finansowaniu ze strony rządu federalnego i rządu Nadrenii-Westfalii poprzez wcześniejsze emerytury, reorganizację (np. na początku 1995 roku zostaną połączone Ruhrkohle Niederrhein AG i Ruhrkohle Westfalen AG) oraz rygorystyczną politykę zatrudnienia. I tak w roku 1991 nastąpiła redukcja załogi o 5065 osób tj. do 84.703 osób, czyli o ok. 5.6%. Na następne lata do roku 1995 przewiduje się podobną dynamikę redukcji, przy czym element zwolnień z pracy nie jest brany pod uwagę. Należy jednak zaznaczyć, że zawarte porozumienia i ich ramy były niejednokrotnie przez rząd jednostronnie na niekorzyść górnictwa zmieniane. Dotyczy to przede wszystkim ciągłej redukcji wydobycia oraz w jej konsekwencji redukcji zatrudnienia. Uzgodnienia rundy węglowej 1991 Tabela 2. Udziałowcy wychodzą z założenia - zastrzegając normalne wahania popytu u odbiorców - że niemieckie górnictwo węgla kamiennego na bazie wyników z roku 1991 może liczyć w nadchodz^ych latach na zbyt następujących subwencjonowanych ilości: 1995 1996 1997 1998 1999 2000-2005 Cele energetyczne /min tpu/ 40.9* 3S 35 35 35 35 Węgiel koksowy /min ton/ 18 18 18 18 16 15 * z tego 1.9 min ton z hałdy Polityka energetyczna, a specjalnie węglowa, jest jednak tylko wtedy wiarygodna i godna zaufania dla wszystkich w niej uczestniczących gdy wcześniejsze ustalenia są dotrzymywane, a nie specjalnie w okresach trudności finansowych budżetu państwa, ciągle na nowo przez polityków dyskutowane z żądaniem jej zmiany. Można powiedzieć, że podjęte w wyniku rundy węglowej decyzje mają podwójne znaczenie. Z jednej strony niosą ze sobą konieczność dalszej redukcji wydobycia i zatrudnienia, z drugiej jednak zapewniają górnictwu węgla kamiennego w Niemczech perspektywę do roku 2005. Na zakończenie charakterystyki górnictwa węglowego w Niemczech przedstawiono krótko politykę subwencji na przykładzie roku 1989 (Rys.4). Sumaryczne subwencje dla górnictwa wynosiły w tym roku ok. 22.3 mld DM. Same tylko dopłaty do rent górniczych z powodu deficytu ubezpieczenia górniczego wyniosły ok. 9.7 mld DM. Dopłaty z tytułu zawartych porozumień z przemysłem stalowym i energetycznym wyniosły sumarycznie ok. 11.1 mld DM. Przy poziomie zatrudnienia ok. 139.000 osób w roku 1989 otrzymamy, że jedno miejsce pracy w górnictwie było subwencjonowane w kwocie ok. 80.000 DM. 8 Tom II