Materiały konferencyjne SEP 1993 - tom 1

Underground Exploitation School '93 1986-1990 udział sektora energetycznego w nakładach inwestycyjnych ogółem wyniósł 12% , a w nakładach inwestycyjnych w przemyśle - około 30 %. Doświadczenia przeszło trzech lat wskazują, że samodzielne funkcjonowanie, a w szczególności - restrukturyzacja, modernizacja - rozwój samodzielnych przedsiębiorstw przemysłu górniczego i energetycznego w obecnym kształcie organizacyjnym i stoso- wanym systemie ekonomiczno-finansowym - jest niemożliwy i będzie prowadzić w wielu przypadkach do ich upadłości - co byłoby sprzeczne z interesem kraju. Kondycja bowiem ekonomiczna wielu z tych przedsiębiorstw - z uwagi na wzrost kosztów wytwarzania, powodowany ogólna inflacją, gwałtowny spadek zapotrzebowania na paliwa i energię oraz nieregulowanie należności przez odbiorców paliw i energii - uległa zdecydowanemu pogorszeniu i zagraża funkcjonowaniu tego sektora, a także stabilności i ciągłości dostaw paliw i energii. Należy w tym miejscu odnotować, że gwałtowny spadek zapotrzebowania na paliwa i energię spowodowany jest: obniżeniem produkcji przemysłowej w 1991 r. - o 33,2% w porównaniu z 1989 r. - przy równoczesnym dynamicznym wzroście importu konkurencyjnych wyrobów konsumpcyjnych, obinżeniem produkkcji podstawowej przedsiębiorstw budowlano-montażowych w 1991 r. o 16% w porównaniu z 1989 r., spadkiem wytworzonego produktu krajowego brutto o ok. 20% w porównaniu z 1989 r. Dodatkowym, bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na zmiejszenie zapotrzebo- wania na paliwa i energię było kilka kolejno następujących po sobie wyjątkowo łagodnych okresów jesienno-zimowych, w naszej strefie klimatycznej. 2. Problemy organizacyjne i systemowe Stan organizacyjny gospodarki i ekonomiczno-finansowy w odniesieniu do przemysłu górniczego i do gospodarki paliwowo-energetycznej na szczeblu centralnym można porównać do chaosu. Występuje istotny brak koordynacji, odpowiedzialności i kompe- tencji kierowników urzędów centralnych w obszarze nadzoru nad funkcjonowaniem, restrukturyzacją, modernizacją i rozwojem sektora paliw i energii. Stan faktyczny bowiem przedstawia się następująco: Minister Przemysłu i Handlu - ustawowo jest odpowiedzialny za nadzór i funkcjonowanie krajowych podsystemów energetycznych - górnictwa węgla kamiennego, brunatnego, energetyki, gazownictwa - określanie kierunków ich rozwoju i bilansowanie potrzeb i pokrycia na paliwa i energię, a więc za bezpieczeństwo energetyczne kraju. Tymczasem: Minister Finansów - decyduje o polityce cen nośników energii, oddziałującej bezpośrednio na kondycję finansową przedsiębiorstw górniczych i energetycznych a tym samym na ich możliwości rozwojowe, restrukturyzację i modernizację. Poza tym Minister Finansów poprzez politykę podatkową, stosowanie dotacji 110 Tom I