Materiały konferencyjne SEP 1993 - tom 1

Szkoła Eksploatacji Podziemnej '93 b) Pomiary wpływów eksploatacji wykonywane w kopalni metodą sejsmiczną umo- żliwiają ocenę stanu naprężeń w górotworze przy wykorzystaniu fizycznej za- leżności zachodzącej pomiędzy prędkością rozchodzenia się fali sejsmicznej w górotworze a wartościami istniejących w nim naprężeń. W górotworze, gdzie występują strefy podwyższonych naprężeń rejestrowany jest wzrost prędkości rozchodzenia się fali sejsmicznej (anomalia dodatnia), w strefach zaś obniżonych naprężeń występuje jej zmniejszenie (anomalia ujemna). Strefy te związane są najczęściej z takimi sytuacjami górniczo-geologicznymi jak krawędzie zatrzymanej eksploatacji, wyrobiska korytarzowe (szczególnie ich zagęszczenie w górotworze), granice starych zrobów i filarów pozostawionych w pokładach oraz zaburzenia tektoniczne (uskoki, przegięcia, wyklinowania). 3. Sposób wykonania obudowy kotwiowej Do zabezpieczenia stropu wyrobisk kotwiowych stosowane są kotwie stalowe typu POK, wykonane z pręta żebrowanego o średnicy min. 18 mm (do 22 mm), dopuszczone przez Resortową Komisję ds. Obudowy i Kierowania Stropem (Uchwała nr 87 z dnia 10.05.1976 r.) Kotwy te dobrze spełniają swoje zadanie, nie było przypadku zerwania naciągiem do 270 kN. Długości stosowanych kotew - zależnie od projektu obudowy dla danego wyrobiska - wynoszą 1,6 m (w dowierzchniach), 1,9 m i 2,2 (w chodnikach). Jak już wspomniano, do kotwienia stropów używane są kotwiarki BM-8 (w dowie- rzchniach) lub BM-505 (w chodnikach kombajnowych). Kotwy są wklejone do otworów 0 średnicy 28 mm na całej długości i pracują w zamocowaniu ciągłym. Jako ładunki klejowe używane są ładunki produkcji niemieckiej CARBO-TECH typu SIS-BWV-DN-3,0 normałnowiążące i SIS-BWV-DPL-0,6 szybkowiążące. Ładunki te wykonane są w otoczce foliowej, przez co są wygodne w transporcie, trwałe podczas przechowywania i łatwo wprowadzane do otworów. Jako opinka stropu stosowana jest siatka ogrodzeniowa (w dowierzchniach) lub siatka 1 cięgna z blachy profilowej (w wyrobiskach chodnikowych). Osobnym zagadnieniem jest kotwienie ociosów. Obliczenie schematów kotwienia wzma- cniającego ociosy przeprowadzono zgodnie z dokumentacją GIG z roku 1979, pt. „Okre- ślenie schematów kotwienia ociosów wyrobisk chodnikowych o wysokości ponad 3 m". Na pracę kotew zabudowanych w ociosach największy wpływ mają parcia boczne pochodzące od sklepienia ciśnień i dlatego w obliczeniach korzysta się z teorii Cym- boriewicza, która zakłada występowanie strefy odprężnej w ociosach wyrobiska. Spękane skały swym ciężarem obciążają obudowę zarówno w kierunku pionowym jak i poziomym. Doświadczenia kopalni „Pniówek" wskazują, że ociosy przy lej głębokości zalegania (700-800 m) są niestabilne, również przy niższych wysokościach wyrobisk, co miało miejsce w dowierzchni B3 pokł. 362/3 o wysokości 1,7-1,8 m. Zwięzłość węgla w wymienionych pokładach wynosi f = 0,5-0,9. Początkowo do ociosów stosowano Sekcja II 195