Materiały konferencyjne SEP 1993 - tom 1

Szkoła Eksploatacji Podziemnej '93 na których podane są: długość kotwy, pomiar zerowy kotwy, dopuszczalne długości wystającego z tulei końca kotwy (czyli określenie dopuszczalnego rozwarstwienia). Pomiar wykonuje się mierząc długość odcinka kotwy wystającego poza tulejką pomiarową. Miarą rozwarstwienia jest różnica pomiędzy wartością początkową a wartością pomierzoną. Wartość graniczna rozwarstwienia się stropu wynosi 2% długości założonej kotwy pomiarowej. Po przekroczeniu tej wartości należy wzmocnić wyrobisko obudową podporową. Dotycłiczas nie zaobserwowano w żadnym wyrobisku rozwarstwienia stropu większego od 15 mm, co stanowi ok. 30% wartości dopuszczalnej i jest potwierdzeniem dobrego zachowania się obudowy kotwiowej w warunkach kopalni ,JPniówek". Pomiaru nośności kotwy dokonuje się poprzez próby ich wyrywania przy pomocy wyrywarki: próby te służą do określenia wielkości sił, jakie potrzebne są do wyrwania kotwy ze stropu lub zerwania żerdzi kotwiowej, i czy dane przyjęte do projektowania obudowy znajdują potwierdzenie. Minimalna nośność kotwy winna wynosić 100 kN, a pomiary przeprowadzane są losowo w ilości 2% ogólnej ilości zabudowanych kotew w liczbie 6 do 8 szt. na każde 50 m wyrobiska. Pomiary te są ewidencjonowane. Nie stwierdzono dotychczas ani jednego przypadku wyrwania kotwy siłą 100 kN: próbnie zastosowano wyrywaricę do 250 kN z podobnym efektem. Pomiary rozwarstwienia stropu wykonywane i odnotowywane są przez pracowników kopalni, natomiast pozostałe prace badawcze dotyczące oceny stanu obudowy kotwiowej wykonywane są przez pracowników OBRBG BUDOKOP na podstawie długoterminowej umowy wdrożeniowej. Oprócz badan wyżej opisanych założono kilka stanowisk badawczych dla określenia wielkości ewentualnej konwergencji stropu skotwionego. Zabudowane pod stojakami — rozpartymi między stropem a spągiem wyrobiska - tensometry określają wielkość nacisku stropu na te stojaki. Z dotychczasowych obserwacji nie odnotowano przyrostu obciążeń. Jeżeli rozwarstwienie skał stropowych przekracza 2% długości zabudowanych kotew pomiarowych, lub gdy więcej niż 20% badanych kotew wykazuje nośność graniczną mniejszą I od 100 kN, to zgodnie z „Wytycznymi..." wyrobisko należy wzmocnić obudową podporową. W praktyce kopalni nie zachodziła dotychczas konieczność takich dzi^an, choć w imię bezpieczeństwa ludzi, mimo pomyślnych wyników badań, kilkakrotnie, odcinkami, obudowę podporową zabudowywano, tj. w przypadkach stwierdzenia wykroplenia wody ze stropu, odspojenia się stropu po wykonaniu zabioru oraz zawsze w zaburzeniach geologicznych. Stwierdzono ponad wszelką wątpliwość, że strefy uskokowe nie spełniają warunków niezbędnych do stosowania samodzielnej obudowy kotwiowej, choć połączenie obudowy kotwiowej z podporową daje lepsze wyniki niż sama obudowa podporowa. 5. Efekty ekonomiczne Dotychczas wykonano następujące wyrobiska w samodzielnej obudowie kotwiowej — dowierzchnia B3 w pokł. 362/3 - 167 mb — dowierzchnia W4 w pokł. 347/1 - 177,5 mb Sekcja II 197