Materiały konferencyjne SEP 1993 - tom 1

Underground Exploitation Schcx>l '93 mymi coraz wyżej ... aż dojdzie do wylotu rury i wtedy robota jest ukońcaena ... Już na drugi dzień po podsadzeniu można rozebrać tamę-^i użyć gdzie indziej" [2], W uzupełnieniu warto zwrócić uwagę na następujący opis z roku 1911: „Oddzielenie wody odbywa się albo w przestrzeniach podsadzkowych ..." i wówczas wypełnienie wyrobionej przestrzeni odbywa się ... z pewnymi przerwami ... albo poza ich obrębem". „W wypadku drugim, dogodniejszym, przestrzeń dcreślona wypełnia się aż do samej góry, a woda przez szczeliny tam lub przez osobne otwory spływa do położonych niżej starych wyrobisk, filtrując się w drodze. Częściej jednak w celu filtrowania woda mętna zbiera się w wielkich przestrzeniach zamkniętych skąd najprzód usuwa się woda czysta a następnie osiadły muł. Za pomocą urządzenia pneumatycznego... szlam gęsty o zawartości 31% wody ... łatwo może być przenoszony na dowolną odległość i wysokość..." [8]. Ten zasadniczy schemat i przekonywujący opis procesu podsadzania pozostał aktualny do dziś. Zmiany w szczegółach były stymulowane przede wszystkim rozwojem systemów eksploatacji górniczych i ich rosnącymi wymaganiami w stosunku do technologii pod- sadzki hydraulicznej; także postępem osiąganym w produkcji wyposażenia technicznego i zaopatrzenia materiałowego dla podsadzki hydraulicznej, umożliwiającym sprostanie tym wymaganiom. > > • Rys, 9. Podsadzanie fiłaru w kopalni Mysłowice wg. K. Bokalskiego (1902, ...) r-rurociąg, d-pozioma przecinka, c-pochylnia; widoczna tama zbita z dwóch rzędów desek i nad nią rurociąg W systemach zabieilcowych tama podsadzkowa budowa zgodnie z opisem K. Bokal- skiego, przetrwała długo. H. Kondratowicz w swym podręczniku z 1919 r. powtarza ten opis prawie bez zmian. Dodaje, że „... z zewnątrz tamę zamocowują obudową, żeby prąd jej nie obalił" [4] stosowana obudowa to znane do dziś „podciągi" oraz ich rozparcie 276 Tom I