Materiały konferencyjne SEP 1993 - tom 1

Szkoła Eksploatacji Podziemnej '93 Dlatego dla użytkownika MW informacjami podstawowymi są wartości impedancji urabianej przez niego skały (odpowiednie izolinie można prosto wyznaczyć w kopalni) oraz podstawowa charakterystyka MW (gęstość, prędkość detonacji, energia itp.). Podczas detonacji MW w układzie MW / skała - występują następujące procesy: — narastanie ciśnienia na ścianki otworu strzałowego, — poszerzanie komory ładunkowej, uplastycznienie, wzrost gęstości i płynięcie skały (kilka-kilkanaście mikrosekund), — rozchodzenie się fal naprężeń, fale padająca i odbita (kilka ms), — powstawanie mikr<^zczelin (wpierw radialnych później obwodowych), — rozszerzanie się mikroszczelin (działanie gazów), — przesuwanie strefy szczelinowacenia górotworu, — rozpraszanie (dyssypacja) energii w górotworze, — zmiana charakteru fal, — przenikanie gazów w powstające szczeliny i wsp^działanie z falami odbitymi. Stopień transformacji energii wybuchu w masyw skalny zależy od impulsu ciśnienia w otworze strzałowym. Impulsem ciśnienia jest rozkład ciśnienia w czasie: p ( O X dt gdzie: p — chwilowa wartość ciśnienia, t — zmienna czasowa. Ciśnienie średnie w komorze ładunku w przybliżeniu równe jest połowie ciśnienia na czole fali detonacyjnej, tj.: 1/2 x ( 1/4 x ą x D 2) = 1 / 8 x ^ x ^ 2 gdzie: ^ — gęstość ładunku, kg/m , D — prędkość detonacji, m/s. Ciśnienie w ośrodku skalym ( P) wywołane ciśnieniem detonacji określane jest S (w pewnym przybliżeniu) następująco: 1 + gdzie (układ SI): P^ — ciśnienie w skale, Pj^ — ciśnienie w komorze ładunku, K — gęstość początkowa MW, D — prędkość detonacji, Y — gęstość pozorna skały, — prędkość podłużnych fal sprężystych. Sekcja V 351