Materiały konferencyjne SEP 1993 - tom 1

Szkoła Eksploatacji Podziemnej '93 trzem i ochłodzeniu - utlenia się do dwutlenku azotu, dając brunatno-brązowe zabarwienie. Gazy postrzałowe zmieszane z powietrzem są tak rozcieńczone, że ilość tlenu potrzebna do utleniania tlenku azotu i tlenku węgla jest wystarczająca. Podczas rozprężania gazów postrzałowych w małej objętic^i może tienu zabrakną. 2^trucia gazami postrz^owymi przebiegają w różny sposób zależnie od stężenia gazu, odporności, wieku i ogólnego stanu zdrowia człowieka. Szkodliwe działanie gazów jest bardziej niebezpieczne, gdy tlenki azotu i tlenki węgla występują równo- cześnie. Toksyczny wjrfyw mieszaniny gazów jest znacznie większy, niż w przypadku indywidualnego występowania jednego z nich. Przy długotrwałym narażeniu górników na działanie gazów toksycznych, z uwagi na brak kumulacji tego działania, wysypują tylko doraźne zatrucia, nawet przy większych stężeniach i dłuższym okresie przebywania w atmosferze zagrożonej. Na podstawie analizy wyników oznaczania zawartości tlenku węgla i tlenków azotu w atmosferce kopalnianej po robotach strzałowych stwierdzono, że ilość toksycznych gazów różni się w zależności od rodzaju i masy stosowania materi^ów wybuchowych oraz zmiany warunków ich detonacji. Występowały przypadki, że mała ilość detonowanego materiału wybuchowego powodo- w^a większe stężenia w powietrzu kopalnianym tlenku węgla i tlenków azotu po detonacji, niż w przypadku większej masy detonowanego materi^u wybuchowego. Analiza potwierdza w{^w różnych czynników na powstawanie i występowanie tlenku węgła i tlenków azotu w atmosferze kopalnianej po detonacji. Sposoby zabezpieczenia załóg górniczych przed zatruciami gazami postrzałowymi Powietrza wydalane z przodku bezpośrednio po odstrzale materiałów wybuchowych zawiera najwięcej gazów toksycznych; szczytowe stężenie tych gazów ujęto nazwą ,4corka", przemieszczającego się wyrobiskiem. Badania nad sposobami zabezpieczania załóg górniczych przed zatruciami podczas wykonywania robót strzałowych obejmowały zabezpieczenie ich przed dojściem „korka" oraz zoł)ojętnienie (obniżenie) gazów natychmiast po ich utworzeniu. 1. Zabezpieczenie załóg górniczych przed zatruciem gazami postrzałowymi znajdującymi się w tzw. ,,korku" Dotychczasowe obserwacje i badania gazów posti^^owych, powstających po robotach strz^owych, wykazały znaczne przekroczenia dopuszczalnych zawartości tlenków azotu (w przeliczeniu na NO2) powyżej 0,00025%, to jest 2,5 ppm i tlenku węgla powyżej 0,002%, to jest 20ppm w powietrzu kopalnianym. W celu zabezpieczenia z^óg górni- czych, pracujących w wyrobiskach, przed szkodliwym działaniem gazów toksycznych, znajdujących się w gazach postrzałowych, można przyjąć dwa warianty rozwiązania powyższego zagadnienia. Sekcja V 383