Materiały konferencyjne SEP 1993 - tom 1

Underground £xpioitation School '93 pozostałych producentów IPP istnieją silne tendencje rynkowe idqce w kierunku przy- łączenia ich do ESI. Zawarto więc długoterminowe kontrakty na dostawę gazu. Ponieważ 1 GW wyprodukowany z gazu odpowiada ok. 3 min ton węgla można przewidywać obniżkę zapotrzebowania na rynku węglowym rzędu ok. 20 min ton do roku 1994/95. Sytuację rynkową pogarsza fakt, iż kontrahenci British Coal posiadają możliwości spalania olbrzymich ilości ropy, która jest relatywnie tania (tj. poniżej 1 funt/GJ), nie tylko w elektrowniach typowo spalających ropę, ale również istnieje możliwość spalania jej w elektrowniach węglowych przy użyciu technologii przedmuchiwania (overbIowing). Ponadto mogą oni importować zagraniczny węgiel do elektrowni nadmorskich po cenach ok. 1.05 do 1.15 funta/GJ, a także posiadają spore zapasy węgla na składach elektrowni śródlądowych. Uwarunkowania rynkowe stawiają zatem twarde wymogi wobec górnictwa węglowego. British Coal może oferować się jako pewny, strategiczny i długoterminowy dostawca surowca dla producentów energii, którzy jednak ze swej strony mogą i będą poszukiwać sposobów obniżenia kosztów tego surowca, ponieważ w ich opinii wszelkie dodatkowe koszty ponad niezł:>ędne minjmum obciążają kieszenie odbiorców energii elektrycznej bądź pracowników lub udziałowców elektrowni. British Coal zagwarantowało sobie w trzyletnim kontrakcie zawartym z National Power i Power Gen. ważnym od kwietnia 1990 roku cenę ustaloną na wyjściowym pułapie 1.80 funta/GJ loco kopalnia z możhwością regulowania jej w trakcie trwania kontraktu stosownie do indeksu cen detalicznych i relacji funta do dolara. W połowie 1992 roku cena ta wynosiła 1.85 funta/GJ, Rozmowy nad zawarciem kolejnego kontraktu są w toku, wg relacji Financial Times z końca maja 1992 roku spodziewana oferta National Power to 1.50 funta/GJ, Power Gen.: 1.10 funta/GJ. 3. Techniczno-ekonomiczne kierunki i efekty restrukturyzacji Podstawowym celem działań podjętych w sferze technicznej, organizacyjnej i eko- nomicznej była zatem obniżka kosztu jednostkowego poprzez zastosowanie wszystkich możliwych środków, a przede wszystkim poprzez wzrost wydajności pracy. Opracowano nową strategię opartą na dostosowaniu programów i kosztów wydobycia do uwarunkowań rynkowych. Strategia ta zakładała m.in .: 1) realizację odpowiedniego planu oszczędnościowego i racjonalizację nakładów in- westycyjnych, 2) koncentrację wydobycia w pokładach o grubości powyżej 1.8 m, 3) maksymalne wykorzystanie pracy maszyn w ciągu roku, 4) mechanizację i komputeryzację pracy maszyn i urządzeń, 5) eksploatację złoża systemem zawałowym. Elementem programu oszczędnościowego było wdrażanie nowych technologii i technik wydobycia. Skoncentrowano nakłady na zdalne sterowanie maszyn i urządzeń oraz poprawę wytrzymałości i niezawodności pracy maszyn. Prawie we wszystkich kopalniach 84 Tom I