Materiały konferencyjne SEP 1993 - tom 2

Underground Exploitation School '93 tycznych przedziałach czasowych. Z kolei rysunek 5b pokazuje dobowy wydatek energii na tle zmian wsp^czynnika b. W przedziale czasowym, który obejmują rysunki 5a i 5b zarejestrowano kilka wstrząsów o energii E > 10^ J: 1. 1990.02.02 3.3E5 J samoistny 2. 1990.02.12 1.6E5 J samoistny 3. 1990.02.26 3,9E5 J samoistny 4. 1990.03.02 1.1E5 J samoistny 5. 1990.03.03 1.3E5 J samoistny 6. 1990.03.04 1.2E5 J po strzelaniu 7. 1990.03.17 2.2E5 J po strzelaniu 8. 1990.04.07 1.0E5 J po strzelaniu 9. 1990.05.12 2.9E5 J po strzelaniu Analiza rysunku 5a i 5b wykazuje iż przed wystąpieniem wyżej wymienionych silnych wstrząsów (od numeru 1 do 7), nastąpił spadek wartości parametru b i równo- czesny znaczny wzrost aktywności sejsmicznej. Po wystąpieniu dwóch pierwszych wstrząsów samoistnych utrzymywała się w dalszym ciągu anomalnie niska wartość parametru b, co powinno oznaczać utrzymywanie się wysc^iego stanu naprężeń w gó- rotworze. Prognozę taką potwierdziły następne silne wstrząsy zaistniałe od 26.02 do 07.03.1990.W analizowanym okresie czasu ściany 9 a, b przechodziły pod krawędziami 505/1 i 502/1. W listopadzie 1989 rónież następuje spadek wartości współczynnika b jednak w okresie tym nie wystąpił silny wstrząs. W tym czasie spada jednocześnie aktywność sejmiczna i wydaje się, że w aspekcie oceny stanu zagrożenia sejsmicznego zmiany współczynnika b należy analizować równocześnie ze zmianami tej aktywności. ściana 10 Analiza objęła okres czasu od początku eksploatacji ściany 10 (kwiecień 1992) do połowy grudnia 1992. W tym czasie średnia wartość współczynnika b wynosiła 2,78. Jest to wartość wysoka, jednak może być ona wynikiem małej rozpiętości energetycznej zarejestrowanych wstrząsów i równocześnie brakiem zjawisk silnych. Rysunki 6a i 6b obrazują zmiany współczynnika b i aktywności sejsmicznej liczonych w oknach 30-to dniowych. W czerwcu oraz w drugiej połowie listopada oraz pierwszej połowie grudnia utrzymuje się duża aktywność ilości zaistniałych wstrząsów. Jednak w tym samym czasie współczynnik b charakteryzuje się wysokimi wartościami, co można interpretować jako słabe przygotowanie ośrodka do wyzwolenia dużych wstrząsów. Taką interpretację potwierdziły rejestracje sejsmologiczne. Jedynie na przełomie października i listopada następuje spadek wartości współczyn- nika b poniżej średniej z równoczesnym stopniowym wzrostem aktywności sejsmicznej. W dniu 11.11.1992 miał miejsce stosunkowo silny wstrząs o energii 8.6E4 J, a w okresie gdy następował spadek współczynnika b wystąpiło jeszcze kilka wstrząsów o energii rzędu 10^ J. 100 Tom II