Materiały konferencyjne SEP 1993 - tom 2

Szkoła Eksploatacji Podziemnej '93 V ( X i - x „ 2 ) 2 + ( y i - y o 2 ) 2 - V ( X j - x „ 2 ) 2 + ( y j - y o 2 ) ' (6) Stąd można wywnioskować, że dwa dowolne źródła o współrzędnych y^j) i yo2^ wywołają w punktacłi sieci sejsmometrów czasy wstąpienia różniące się tylko o pewną stałą wówczas, gdy dla każdego punktu sieci t>ędzie: (X i - ( y j - y o i )' - y y + ( Y j - y o 2 = c o n s t (7) Nieco ogólniej można to zwisać w ten sposób, że punkty sieci sejsmometrów powinny spełniać równanie: ( X - ( y - y o i ) gdzie: a - pewna stała; + ( y - yo2)^ = a (8) < V ( X o , - X o2)^+ ( y o i - yo2)^ w przypadku sieci sejsmometrów, której punkty spełniają równanie (8), niezależnie od liczby tycłi punktów, wstrząs zaistniały w punkcie y^p może być zlokalizowany również w punkcie (x^2' yo2^ ^ odwrót. Gdy a > O równanie (8) przedstawia hiperbolę o ogniskach y^^) i yo2^' a w przypadku a = O hipertx)la ta redukuje się do prostej stanowiącej symetralną odcinka łączącego oba te punkty (ogniska). Na rys. 7 przedstawiono dwa szczególne przypadki równania (8). a) |cl < b) 1 y' . - |c| < |y.| Rys. 7. Ks z t^ i równania linii, której jedna z gałęzi (dowolna z dwu) wyznacza takie pc^ożenia punktów sieci sejsmometrów, aby niejednoznaczność loką^zacji mogła dotyczyć odpowiednio punktów a) (x ) i (x , 0) oraz b) (O, y ^ i (0. - y^ . Sekcja III 13