Materiały konferencyjne SEP 1993 - tom 2

Szkoła Eksploatacji Podziemnej *93 (4) V V V Vj j 3 gdzie: d, V i At - jak w objaśnieniach do wzoru (3) Rozwiązaniem (4) ze względu na p jest d + vAt - X l \ ± k (5) 1 gdzie: w X] (d+ vAt - x)2+ ( 1 - q)2+ i j z ^ ] 7 ' ^ 2 = V. 1 Znak „plus" we wzorze (5) odnosi się do pj , a znak „minus" do P2. W przypadku, gdy obliczone wielkości Pj lub p2 wykraczają poza przedział (O, d), należy przyjmować odpowiednio p^ = 0 i P2 = d (rys. 3, 4, 5). Zakładając, że interpretacja różnycłi przypadków szczególnych nie nastręczy trudności, nie będziemy ich przytaczać. Rozwinięcia wymaga tylko jeszcze przypadek 1. Dla tego przypadku otrzymuje się P l= O, 1 (6) Po = (d + vAt + x) - — : — ^ 2 ( d+ vAt - x) Mając wyznaczony obszar, z którego do danego momentu t dotarły wpływy do punktu (x, y, z), obliczamy ich wielkość jako całkę po tym obszarze S w( x , y , z , t ) = - ^ J dq J (7) gdzie: Pi , 2 " Pi ~ opisane wzorami (5) lub (6), R - jak w objaśnieniach do wzoru (2). Na rys. 3, 4 i 5 pokazano przykłady obszaru całkowania we wzorze (7) (obszary zagęszczonego kreskowania) dla zaznaczonych punktów obliczeniowych przy froncie eksploatacji nieskończenie długim, poruszającym się z podaną prędkością. Sekcja III 165