Materiały konferencyjne SEP 1993 - tom 2

Stanisław Knothe Teoria Budryka - Knothego po latach Temat i tytuł wykładu został zaproponowany przez organizatorów SZKOŁY EKS- PLOATACJI PODZIEMNEJ'93. Temat ten został zaakceptowany bez zmian. Daje on możliwość przedstawienia powstałej przed ponad 40 laty teorii, która znalazła duże uznanie wśród licznych jej zwolenników, miała braki i niedociągnięcia wykazywane przez krytyków, oraz jej rozwoju do którego asumpt dawali tak jedni, jak i drudzy, jak również obecnego jej stanu. W roku 1951 S. Knothe obronił na Wydziale Górniczym Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie swą rozprawę doktorską na temat: „Wpływ podziemnej eksploatacji na po- wierzchnię z punktu widzenia zal)ezpieczenia położonych na niej obiektów", której promotorem był prof. W. Budryk. Wybór tematu podyktowany był aktualnymi potrzebami naszego górnictwa. W wa- runkach kopalń zdewastowanych i rabunkowo eksploatowanych w czasie wojny uzyskanie wydobycia węgla w wysokości potrzebnej krajowi nie było możliwe bez sięgnięcia po zasoby uwięzione w filarach ochronnych obiektów przemysłowych i komunalnych, a łatwo dostępne. Aby sięgnięcie to było możliwe przy zachowaniu substancji chronionej, konieczna była znajomość stopnia oddziaływania na powierzchnię eksploatacji prowa- dzonej w określonych warunkach i w określony sposób oraz stopnia oddziaływania tej eksploatacji na obiekty o różnym stopniu czułości i odporności. Podejmując zagadnienie prognozy wielkości wpływów projektowanej eksploatacji S. Knothe p r zy j - [13] normalny rozkład wpływów eksploatacji wyrażających się prze- mieszczeniami pionowymi górotworu. Przy tym założeniu w przypadku zagadnienia rys.l dwuwymiarowego i przyjęciu układu wspiMrzędnych jak na rys.l każdemu punktowi o wsp^rzędnych x,z odpowiada t.zw . funkcja wpływów^ l (1) 1. Postać funkcji wpływów przyjęta zost^a w oparciu o analizę szeregu profili niecek osiadania wziętych z praktyki [16], Funkcja wpływów w postaci krzywej Gaussa została przyjęta a priori na podstawie doświadczenia. J. Litwiniszyn [23], 1953 w podanej przez siebie teorii różniczkowej przemieszczeń górotworu o bardziej ogólnych założeniach (równanie ciągłości i hipoteza Awierszyna) jako rozwiązanie otrzymał równanie niecki podstawowej w postaci krzywej Gaussa odpowiadającej funkcji wpływów (1). Sekcja IV 181