Materiały konferencyjne SEP 1993 - tom 2

Underground Exploitation School '93 Dla korzystania z powyższego rozwiązania konieczne jest sięgnięcie do metod nu- merycznych. Przybliżone rozwiązanie zagadnienia przy przyjęciu uproszczonej funkcji wpływów zostało podane w pracacłi [13], [14], [17]. Dla rozszerzenia teorii na cały obszar górotworu ponad pokładem konieczne było przyjęcie zależności określającej zmianę parametru rozproszenia wpływów z odległością od pokładu. S. Knothe przyjął zależność: ^z = r / \ n Z H V / (13) gdzie r jest parametrem rozproszenia wpływów dla powierzchni. Początkowo [19], 1956 przyjęta została zaproponowana przez W. Budryka wartość parametru n = tg p. Później S. Knothe [20] 1966 skorygował, głównie w oparciu o badania modelowe wartość wykładnika na n = 1, co pozwoliło osiągać znacznie lepsze wyniki w zastosowaniach praktycznych. Wykorzystanie zależności (13) w podanych wyżej wzorach na przemieszczenia i odkształcenia powierzchni pozwala na wyznaczanie wartości przemieszczeń i odkształceń wewnątrz górotworu. Podana teoria prognozy wpływów eksploatacji podziemnej została przyjęta bardzo przychylnie i znalazła szerokie zastosowanie w praktyce górniczej w Polsce, umożli- wiając na dużą skalę eksploatację w filarach ochronnych. Uwagi zaczęto wysuwać po pewnym czasie. Teoria ta została również w krótkim czasie po jej ogłoszeniu uznana za granicą. Już w roku 1953 zostały z inicjatywy prof. K. Neuberta opublikowane w NRD w cza- sopiśmie Bergakademie [3], [15] artykuły będące tłumaczeniami pracy opublikowanej przez W. Budryka i S. Knothego w Przeglądzie Górniczym w roku 1950 [2] oraz pracy S. Knothego opublikowanej również w Przeglądzie Górniczym w 1952 roku [14]. W roku 1956 S.G. Awierszyn przetłumaczył i wydał w ZSRR [5] prace [5], [16], [17], [23] opublikowane w roku 1953. Wszystkie te prace zostały przetłumaczone i opublikowane pod nazwiskami autorów, lecz bez ich wiedzy. Uwagi krytyczne, jakie z czasem zaczęto wysuwać do omawianej teorii sprowadzały się zasadniczo do następujących: występowania w większych odległościach od granic eksploatacji wpływów większych od teoretycznych (większego zasięgu eksploatacji); asymetrii niecki osiadania wyrażającej się przesunięciem punktu przegięcia profilu niecki osiadania w stosunku do granicy eksploatacji, większej wartości odkształceń w wewnętrznej części profilu niecki (nad polem eksploatacyjnym) w stosunku do wartości odkszt^ceń w zewnętrznej, bardziej rozciągniętej, części niecki nad calizną; różnicy między teoretycznymi i rzeczywistymi maksymalnymi wielkościami deformacji, przy czym jedni krytycy sugerowali, że teoretycznie obliczone wskaźniki są mniejsze od rzeczywistych, inni, że są większe; ten ostatni zarzut pojawić się częściej. 186 Tom II