Materiały konferencyjne SEP 1993 - tom 2

Underground Exploitation School '93 (p = c e f V / dla 0,5 < m < 2 King-Whetton (1957) 1 ^ 2x (p = — — sech h tg a h tg a gdzie: r = K -y ^^ h - głębokość r^, R - stałe charakteryzujące ośrodek skalny a - kąt wpływu Awierszyn (1947) podał swe cenne spostrzeżenie o empirycznym liniowym związku pomiędzy poziomą składową przemieszczeń górotworu u, a pierwszą pocłiodną pionowej składowej w. Przyjmując jak wyżej podany kartezjański układ współrzędnycłi x, y, z o osi z-tów skierowanej pionowo do góry, dla zagadnień 2-wymiarowycłi, gdy prze- mieszczenia są niezależne od współrzędnej y, związek ten ma postać u ( x , z ) = d l a B > 0 d X (2) Związek len działający wewnątrz górotworu wykazuje w pewnym zakresie przemie- szczeń dobrą zgodność z rzeczywistością. Przyjmując, że ośrodek górotworu jest ośrod- kiem nieściśliwym, tzn. że jest spełnione 3 u 9 w « d X d z (3) otrzymujemy z rów. (2) i (3), Litwiszyn (1953) 9 w _ n d^_w dz 3x2 (4) Jest to liniowe równanie paraboliczne, które działa w każdym punkcie x,z roz- ważanego obszaru górotworu. Mając zadane warunki obniżenia stropu dla z = h w postaci w(z,h) = WQ(X ), równanie to pozwala wyliczyć nieckę osiadania w całym obszarze między poziomem z = h aż do powierzchni dla z = 0. 3. Teorie oparte o metody mechaniki ośrodków ciągłych Autorzy przyjmują górotwór jako różnego rodzaju ośrodki reologiczne: sprężysty, sprężysto-lepki, plastyczny. Sałustowicz (1950) przyjmował, że strefa ugięcia ograniczona 196 Tom II