Materiały konferencyjne SEP 1993 - tom 2

Underground Exploitati(Mi School '93 średni duży Wielkość anomalii i wynikający z niej stopień wykorzystywane są, poprzez nadane im w „Kompleksowej metodzie.." wartości punktowe do ostatecznej oceny stanu zagrożenia. Metodą w sposób bezpośredni oceniającą stopień zagrożenia jest metoda sejsmicznej oceny skłonności pokładu węgla do tąpnięcia. Metoda ta oparta jest na stwierdzonej szeregiem badań dużej zmienności parametrów sprężystych charakteryzujących pokład. Zmienność ta wynika z oddziaływania, na różnych szczeblach organizacji ośrodka skal- nego, czynników natury zarówno geologicznej jak i generowanych przez rolx)ty górnicze. Bezwzględne wartości prędkości podłużnej i poprzeczne fali sejsmicznej i wynikających z nich modułów sprężystych wykazują ścisły związek z poziomem aktywności sejsmicznej (Dworak 1990). Metoda sejsmicznej oceny skłonności pokładu do tąpnięcia została dopuszczona do stosowania w 1986 roku decyzją WUG i Ministerstwa Górnictwa, (decyzja nr 1.4/25/4608/86 z dn,01.07.1986) Zgodnie z tym wprowadzono 3-stopniową skalę oceny zagrożenia zaniedbywalnie małe średnie silne Rozwijana w ostatnich latach metoda geotomografii sejsmicznej rozszerza znacznie zakres zastosowań tego typu oznaczeń umożliwiając ocenę przestrzennego rozkładu zagrożenia. Przykładem tego mogą być opisane poniżej rezultaty badań wykonywanych w polu ściany VI w pokładzie 510 KWK Wujek. 3, Badania w polu ściany VI/510 KWK Wujek Eksploatacja pokładu 510 prowadzona ścianą VI w pdudniowo wschodniej części KWK Wujek odbywa się w warunkach silnie skrępowanych zagrożeniem tąpaniami. Utrzymujący się ten stan powoduje konieczność prowadzenia różnego typu specjalisty- cznych badań i obserwacji. W ramach tych działań zespół Latx)ratorium Sejsmologii i Sejsmiki Górniczej Głównego Instytutu Górnictwa przeprowdzały cykliczne badania geofizyczne oceniające czasoprzestrzenny stan zagrożenia opierając się przy tym na sejs- micznych kryteriach oceny tego stanu. 3.1. Warunki górniczo geologiczne eksploatacji Ściana VI prowadzona jest w południowo-wschodniej części OG Kopalni Wujek w kierunku wybierania na północ przy czym generalny kierunek wybierania ścian w przedmiotowej parceli jest zachodni. Ściana VI jest czwartą z kolei ścianą eksploatującą fragment pokładu ograniczony w sposób naturalny uskokami Wojciech i Kłodnickim o zrzutach, odpowiednio 160 i 120 m. W trakcie prowadzenia rozcinki ściany VI oraz w okresie rozwijania eksploatacji odnotowano w jej otoczeniu szereg wstrząsów górni- czych oraz tąpnięć. 22 Tom II