Materiały konferencyjne SEP 1993 - tom 2

Szkoła Eksploatacji Podziemnej '93 Pokład 510 w rejonie ściany VI posiada miąższość około 6m. i zalega na głębokości ck, 730 m pod kątem 4-6 w kierunku SW. Zaliczony jest on do III-go stopnia zagrożenia tąpaniami, Ill-ej kategorii zagrożenia metanowego i klasy B zagrożenia pyłowego. W stropie pokładu 510 zalegają warstwy o znacznej miąższości 16,10 m piaskowca w odległości około 2,0 m, 11,70 m łupku ilastego w odległości 33,50 m, 17,04 m piaskowca w odległości 49,60 m, 13,00 m piaskowca w odległości 67,60 m, 8,50 m piaskowca w odległości 88,00 m. Powyżej pokładu 510 w rejonie ściany VI w odległości ok. 45,0 m w roku 1974 wybrano pokład 504 na wysokość 2,5-3,0 m, z podsadzką łiydrauliczną. W odległości około 49,0 m. znajdują się zroby pokładu 501, który został wybrany w tym rejonie w roku 1976 na wysokość 3,0 m. z zawałem stropu w warstwie przystropowej oraz w roku 1985 na wysdcość 3,0 m. z podsadzką hydrauliczną w warstwie przyspągowej. Pokład 416 odległy od pokładu 510 o około 110,0 m, wybrany został w latacłi 1950-60 na wysokość 4,0 m. z podsadzką łiydrauliczną i zawałem stropu. Pokład 510 w rejonie ściany VI został wybrany w warstwie przyspągowej na wy- sokość 2,8 m. z podsadzką hydrauliczną w latach 1981-88 ścianą III a w warstwie przystropowej ścianą Ilia na wysokość 22,4-2,7 m. z zawałm stropu w latach 1989-91. Ściana VI wybiera sąsiednią parcelę z podsadzką hydrauliczną na wysokość do 3,0 m. Była dotąd prowadzona wzdłuż dowierzchni 7 i powierzchni 4 zachód a obecnie po częściowej zmianie kierunku prowadzono jest wzdłuż dowierzchni 6. Wyposażona jest w przenośnik zgrzebłowy 73NP/2, kombajn KGS-320/B oraz obudowę zmechanizowaną FAZOS 17/3 lOz. Obudowę ostateczną stanowi obudowa drewniana prostopadła, każda Ibudowana trzema stojakami drewnianymi. •iiii 3.2.. Przedsięwzięcia techniczne zrealizowane w celu oceny stanu zagrożenia wstrząsem górniczym oraz skuteczności profilaktyki tępaniowej Zq względu na trudne warunki geologiczne i górnicze panujące w otoczeniu ściany VI, jej rejon został zabezpieczny szeregiem środków technicznych mających na celu stałą kontrolę zachowania się pokładu 510 oraz zalegających w jego stropie sztywnych skał. Jako podstawowe zaliczyć należy ciągłą obserwację sejsmologiczną i sejsmoaku- styczną prowdzoną przy pomocy geofonów zainstalowanych w dowierzchniach 4-zachód, 6 i 7. Ponadto w ścianie VI prowadzone są wiercenia małośrednicowe w trzech pasach pomiarowych otworami o długości 10 m. i średnicy f=42 mm. W okresie między tąpnięciem zaistniałym w dniu 02.07.1992 a tąpnięciem z dnia 05.08.92 godzinowe odchyłki aktywności sejsmoakustycznej sięgające powyżej 100% malały po trzech godzinach a wiercenia małośrednicowe nie wykazywały zwiększonego wychodu - poniżej 4,5 l/m - co świadczyłoby o braku zagrożenia tąpaniami. Słaba informatywność konwencjonalnych metod obserwacji skłoniła kopalnię do zle- cenia Głównemu Instytutowi Górnictwa wykonanie szeregu badań geotomograficznych Sekcja III 23