Materiały konferencyjne SEP 1993 - tom 2

Underground Exploitation School *93 7 C+C O) e W) ^ • KI <>4 ^ O o o m •o O p> Rys. 1. Wariogram eksperymentaby CH^ w KWK „Anna" w kieranku E-W M i = i (8) gdzie Y ( h . ) i ( C , a ) sa odpowiednio wariogramem eksperymentalnym i modelem. Parametry Cq , C i a modelu wariogramu na rysunku 1 oznaczają odpowiednio stalą samorodka, próg wariogramu i zakres korelacji. jest wagą przypisaną punktowi eksperymentalnemu. Dla automatycznego wpasowywania modeli wariogramów opracowuje się programy komputerowe, np. program WARIO (Cyrul T., i inni, 1992). Wykres wariogramu dzieli obszar za- warty w układzie współrzędnych [h, yC^)] na dwa obszary, które odnoszą się do za- leżności losowej i nielosowej, co przedsta- wiono schematycznie dla wariogramu jednorodnego na rys. 2 (Każdan, 1974). Składnik losowy S^ wyrażony wartością wariogramu, odnosi się do naturalnej zmienności parametru złożowego oraz błę- dów pomiarowych. Gdy odległość h pomię- dzy próbami dąży do zera, udział składnika losowego wyraża się stałą samorodka. Stała ta charakteryzuje zmienność lokalną badanej h ( m l Rys. 2. Udział słdadnika losowego Sj^ i nielosowe go S^ zmienności cechy wyrażonej wariogramem. 268 Tom II