Materiały konferencyjne SEP 1993 - tom 2

Underground Exploitation School *93 KWK 'Jostrzebie' (A) pok. 415 i Model sferyczny / C - 2 . 6 / o « 500 Ó 5 SÓO 1000 h Im] 1 S 00 KV/K 'Morcinek' (B) pok. 4 0 i Model sf*r.4-lin Co«0.3 C, -J .3: 0, -450 SOO 1 0 00 h [m] tsoo KWK 'Zofiowko' (C) pok. 404 Modeł sfer.<fltn Co « 0.3 C, - 6.8: o , - 300 C, » 4.0: Ol- 1200 1000 h (m) 2000 Rys. 6. Wari ogramy CH. dla wybranych pokładów grupy 400. 4.3. Struktura zmienności metanonośności w pokładach grupy 400 Na rysunku 6 przedstawiono przykładowo wariogramy CH4 dla trzech indywidualnych pokładów grupy 400 w różnych kopalniach. Największą regularność zmienności CH4 wykazuje pokład 415 w KWK „Jastrzębie". Opisuje ją prosty model sferyczny, o bliskiej zeru wartości składowej losowej i zakresie korelacji 500 m. Nieregulamość wariogramu eksperymentalnego uwidacznia się dopiero poza zakresem korelacji, co jest rzeczą normalną i nie ma wpływu na jakość estymacji (w procedurze krigingu używamy modelu w zakresie h < a). Ciekawa jest struktura dla pokładu 404, przedstawiona na rysunkach 6B i 6C. Dane pochodzą z dwóch odległych kopalń: KWK „Morcinek'' i KWK „Zo- fiówka". Pomimo że średnie CH z próby (odpowiednio 1.1 i 1.8) różnią się znacznie, to kształt wariogarmu jest w obu przypadkach tego samego typu sugerując niezmienność zjawiska na dużym obszarze złoża. Struktura CH4 w pokładzie 404 jest złożona. Dla KWK „Moszczenica" najlepiej opisuje ją model złożony z modelu sferycznego i modelu liniowego Matherona. Identyczna struktura uwidacznia się również w KWK „Morcinek", chociaż, co jest zupełnie zrozumiałe, parametry modeli się różnią. O regularności przestrzennej struktury CH4 w pokładach grupy 400 świadczy fakt, że różne pokłady tej grupy (415 i 404) w trzech różnych kopalniach (rys. 6) posiadają niemal identyczne modele wariogramów. Parametry tych modeli są następujące: C Q zawiera się w przedziale [0,1-0,3], a zakres korelacji pierwszej struktury a^ w przedziale [3(X)-500 m]. 4.4. Struktura zmienności metanonośności w grupie pokładów 500 Na rysunku 7 prezentujemy wariogramy CH4 dla indywidualnych przedstawicieli pokładów grupy 5(X). W każdym przypadku do wariogramu eksperymentalnego dobrze wpisuje się model prosty (złożony tylko z jednego składnika) typu tranzytywnego. Dla pokładu 502 i 510 jest to model sferyczny o bardzo małej składowej losowej. Strukturę CH4 w pokładzie 506 w KWK „Jastrzębie" bardzo dobrze opisuje model Gaussa, którego kształt w pobliżu początku układu współrzędnych wskazuje na szczególnie wysoką ciągłość tej cechy w przestrzeni pokładu. 274 Tom II

RkJQdWJsaXNoZXIy NTcxNzA3