Materiały konferencyjne SEP 1993 - tom 2

Szkoła Eksploatacji Podziemnej '93 jak i zadecydowało o zaprojektowaniu strzelan odprężających, mechanizm ten opisano raz jeszcze, oczywiście w skrócie. W górotworze karbońskim występują powierzchnie podziału równoległe i poprzeczne do uławicenia, powodujące, że strop nad eksploatowanym pokładem posiada strukturę blokową. Bloki te osiadają na zalegających niżej skałach, co związane jest z uwalnianiem się energii potencjalnej nagromadzonej w skałach. W kopalniach tąpiących połączone to jest z wstrząsami górniczymi, zazwyczaj o niskiej lub średniej energii. Sytuacja komplikuje się znacznie po zatrzymaniu linii frontu. Po wybraniu pokładu w prawej części rysunku 1 do krawędzi K, skały stropowe osiadają na zrobach, a wzdłuż linii frontu rozwija się system stromych spękań S. W zależności od systemu kierowania stropem, grubości wybranego złoża i innych przyczyn, deformacje skał w stropie mogą mieć różny przebieg i postać. Jeżeli jednak strop bezpośredni zbudowany jest ze skał słabszych niż strop zasadniczy, to skały stropu bezpośredniego stosunkowo łatwo osiadają na zawalisku (podsa- dzce), natomiast z^egające wyżej sztywne i mocne skały zawisają nad zrobami, opierając się z jednej strony na stropie bezpośrednim, a z drugiej na powierzchni pęknięcia S. Siła tarcia T uniemożliwia regularne osiadanie bloku A na zalegających niżej warstwach stropu bezpo- średniego. Pomiędzy warstwami stropu bezpośredniego (podatnymi), a zasadniczego (mocny- OZNACZENU: (S)- blok zawieszony nad zrobami F - front eksploatacyjny S - spękania nad krawędzią R > rozwarstwienie T - sUa tarcia K - krawędź dcsploatacyjna Rys. 1. Mechanizm poślizgowy wstrząsu wysokoenergetycznego Sekcja III 33