Materiały konferencyjne SEP 1993 - tom 2

Underground Exploitation School '93 / ? ( 0 = n \ M e j ) n(t) = > . ( 0 , 0 (15a) (15b) gdzie 0 to wektor parametrów fizycznych i ruchowych wpływających na EA z pokładu, u { x } oznacza proces Poissona z parametrem X, a wartość średnią n ( t ) rozumieć należy w sensie granicznym i w praktyce estymować dla „odpowiednio długiego", przemieszczającego się przedziału czasu, tzw. okna. Okno to - dla uzyskania w miarę poprawnych (użytecznych) wyników - nie może być ani za krótkie ani za (Mugie, a metody i problemy związane z wygładzaniem procesu i wyborem „długości okna" są analogiczne jak w analizie widmowej. Równanie (15a) nie ma charakteru ścisłego (gdyż np. możliwe jest „nakładanie się" impulsów, co jest sprzeczne z aksjomatyką procesu Poissona) i przypisujemy mu tylko taki sens, że obserwujemy losowy proces punktowy o nieujemnych wartościach, o wariancji skorelowanej ze średnią i o wartości średniej zmiennej w czasie zależnie od sytuacji ruchowej i naprężeniowej, którą to zależność precyzują parametry 0 . Wygodnie jest proces ten utożsamiać z procesem Poissona, gdyż automatycznie stają się dostępne metody badawcze, dobrze rozwinięte dla takiego procesu (Cianciara, 1992). Jest to jednak tylko przybliżenie. 3.2. Metoda IWWK Metoda IWWK zakłada, że istnieje interesujący nas stan Z (dla ułatwienia podej- mowania decyzji zakłada się 1 < Z < 4) zwany stanem zagrożenia i że w chwili t (w praktyce przy końcu zmiany) znamy zagrożenie Zo występujące na zmianie poprze- dniej. Następnie a) Oblicza się = n, średnią aktywność za ostatnie 10 zmian oraz O (O = ( ^ ( O - aktywności od Xq b) Wyznacza się Z (O zakładając, w zależności od (wyszczególnionych w tabelach z uwzględnieniem przypadku „uspokojenie" emisji po wzroście) wartości i czasów trwania odchyłek 0 ( / ) = / i Z ( / ) - Z o (16a) lub 0 ( 0 = / 2 z(0 (16b) gdzie f i i /2 są funkcjami swego argumentu zdefiniowanymi (niestety niejednoznacznie) za pomocą tabelarycznego przyporządkowania wartości Z (lub reguły Z = Z q ± 1 ) przedziałom wartości O ( / ) , Takie przyporządkowanie automatycznie rozwiązuje sprawę wnioskowania odwrotnego, tzn. obliczania Z ( 0 znając nit) , Jeżeli, d l a l < Z < 4 i O < c < a*'', założymy proporcjonalność Z = a j a (17a) 72 Tom II