Materiały konferencyjne SEP 1993 - tom 2

Underground Exploitation School '93 Grzegorz Mutke, Robert Siata Antoni Jakubów, Zbigniew Szreder Zastosowanie metody sejsmologicznej do oceny zagrożenia sejsmicznego w rejonie ścian 9 a, b i 10 w KWK Jastrzębie 1. Charakterystyka sejsmiczności w KWK Jastrzebie w kopalni „Jastrzębie" seria węglonośna karbonu występuje do głębokości 1080 m i zbudowana jest z warstw rudzkich, siodłowych oraz porębskich. Pod względem litologicznym górotwór karboński w tym złożu zbudowany jest z łupków ilastych, piaszczystych i piaskowców, przy czym obserwuje się dużą zmienność w zapiaszczeniu poszczególnych warstw. Największy udział piaskowców o dużych miąż- szościach występuje w warstwach siodłowych. Karbon pokryty jest na całym obszarze nieprzepuszczalnymi utworami trzeciorzędu i czwartorzędu. Do końca lat 80-tych zagrożenie sejsmiczne w KWK Jastrzębie praktycznie nie występowało. Obecnie eksploatacja prowadzona jest w bardziej złożonych warunkach górniczo-geologicznych, wskazujących na prawdopodobieństwo występowania silnych wstrząsów i tąpań. Na podstawie rozeznania górniczo-geologicznego, poza częściami pokładu 505/1 i 510/1-2 w partii W-l i W-2, pozostałe pokłady w KWK Jastrzębie uznawane są jak dotychczas za nieskłonne do tąpań. W interesującym dla przedmiotowych badań pokładzie 510/1-2, wyeksploatowano w warstwie przystropowej ściany 7 i 8 W-1 w obudowie indywidualnej drewnianej oraz ściany 9 a, b W-1 w obudowie zmechanizowanej. Aktualnie wybierana jest ściana 10 w obudowie zmechanizowanej oraz prowadzona jest eksploatacja w ścianie 7a/ w.IL Kopalniana Stacja Geofizyki Górniczej w KWK Jastrzębie w badaniu stanu zagrożenia tąpaniami stosuje następujące metody: rozeznania górniczego, badania fizyko-mechanicznych własności skał, wierceń małośrednicowych (sondażowych), mikrosejsmologiczną, 92 Tom II