Jan Kostrz - Głębienie szybów

110 Rozdział 2. Prace geologiczno-badawcze Pomiar wypływu gazu wykonuje się za pomocą: − anemometru, − zwężki, − gazomierzy zabudowanych na rurze długości 2 do 5 m odprowadzającej gaz poza obręb wie- ży i zabezpieczonej przed wybuchem. Ciśnienie gazu mierzy się manometrem o odpowiednim zakresie pomiaru. Prób- ki gazu pobiera się pod kontrolą geologa do dwu lub czterech pipet o pojemności 500 cm 3 i poddaje analizie fizykochemicznej. 2.3.8. Rurowanie otworu oraz zamykanie horyzontu wodnego i gazowego Przy systemie obrotowym otwór ruruje się sukcesywnie po każdym marszu w przy- padku obsypywania się, zaciskania lub zamulania otworu lub wykonuje się rurowa- nie odcinkami (jedna lub kilka rur), gdy ściany otworu dobrze się utrzymują. W przypadku wiercenia w skałach upłynniających się i tworzących korki otwór ruruje się z wyprzedzeniem dna otworu przy zastosowaniu przeciwciśnienia słupa wody. Przy wierceniu „na sucho” (obrotowo lub udarowo) otwór ruruje się w zależności od warunków hydrogeologicznych, przestrzegając następujących zasad: − przy wierceniu w skałach luźnych upłynniających się i tworzących „korki”, but rur powinien wyprzedzać narzędzie wiercące; − narzędzia wiercące (szczególnie łyżka wiertnicza) powinny mieć odpowied- nio mniejszą średnicę w stosunku do rur, aby przy wybieraniu urobku nie powodowały zasysania luźnego materiału przewierconych skał i nie tworzyły sztucznych „korków”; − ilość materiału skalnego wybranego z otworu w czasie przewiercania skał luź- nych nie powinna przekraczać objętości odwierconego odcinka otworu, aby nie dopuścić do powstania leja na powierzchni; − zarurowanie odcinka przewiercanych skał luźnych, piaszczystych wykony- wać należy możliwie jedną kolumną rur wiertniczych, aby nie dopuścić do ścięcia się kolumn przy ich podciąganiu i odsłanianiu odcinka do badań;