Jan Kostrz - Głębienie szybów

111 GŁĘBIENIE SZYBÓW – JAN KOSTRZ − długość nieorurowanego odcinka nie powinna przekraczać 5 m, a długość jednej rury manipulacyjnej nie powinna być dłuższa niż 3–3,5 m, natomiast łączna długość rur manipulacyjnych jednej kolumny rur powinna wynosić co najmniej 12 m. Przy systemie obrotowo-rdzeniowym należy rurować otwór długimi odcinkami w zależności od warunków hydrogeologicznych. Rury należy stawiać w miarę moż- liwości w warstwach izolacyjnych. Ostateczne rury okładzinowe powinny być osadzone w korku iłowym, cemento- wym lub wykonanym z mieszaniny chemicznej. W skałach ilastych można stawiać rury przez wprasowanie ich w spód otworu na głębokość co najmniej 0,5 m. Nawiercone w otworze badawczym horyzonty wód, kurzawek oraz gazowe po- winny być tak zamknięte, aby woda i gaz nie mogły się przedostawać do warstw zalegających powyżej lub poniżej. Zamykanie horyzontów płynnych i gazowych należy wykonać w skałach nie- przepuszczalnych stanowiących izolację (iły, gliny, iłołupki itp.) zalegających bez- pośrednio pod wymienionymi wyżej horyzontami. W zależności od warunków geologicznych i technicznych zamykanie horyzon- tów płynnych i gazowych wykonuje się poprzez: − wprasowanie rur w korek z plastycznego iłu, gliny lub iłołupków, − wprasowanie rur w korek z plastycznego iłu wykonanego na spodzie otworu, − postawienie rur w korku z zaczynu cementowego lub z mieszaniny chemicz- nej. Przed przystąpieniem do zamykania w warstwie izolacyjnej, w zależności od jej litologicznego wykształcenia, należy wykonać zawiertek świdrem o mniejszej śred- nicy i głębokości od 0,3 do 2,0 m. Korek iłowy do zamykania horyzontu płynno-gazowego wykonuje się z iłu pla- stycznego, który w postaci kul lub wałków wrzuca się lub opuszcza w łyżce wiert- niczej na spód otworu i ubija warstwami o grubości od 1 do 3 m przy sukcesywnym podciąganiu rur okładzinowych. Wwarstwach kurzawkowych lub w upłynniających się utworach luźnych rury należy tak podciągać, aby w rurach pozostawało od 0,5 do 1,0 m korka iłowego.