Jan Kostrz - Głębienie szybów

169 GŁĘBIENIE SZYBÓW – JAN KOSTRZ − powstałe przez jednokrotne rozdrobienie skał (kruszyny, kliniec, tłuczeń), − powstałe przez dwukrotne rozdrobienie skał (pył, miał, grys). W wymienionej normie podano stosowne wymagania oraz określono rodzaje ba- dań. Dobór odpowiedniego kruszywa, zarówno pod względem wytrzymałościowym, granulometrycznym, mineralogicznym i chemicznym, ma podstawowe znaczenie dla obudów szybowych. Piaski do zapraw w budownictwie szybowym powinny zgodnie z normą PN‑79/B-06711 mieć uziarnienie do 2 mm. W zależności od składu ziarnowego rozróżnia się dwie odmiany piasków: − wielkości ziarn do 2 mm, − wielkości ziarn do 1 mm. Ze względu na zawartość pyłów mineralnych oraz zanieczyszczeń obcych po- szczególne odmiany mogą być gatunku 1 lub 2. W celu usunięcia zanieczyszczeń piasek kopany zawierający frakcje pylaste poddaje się płukaniu. Kruszywo do betonów stosowanych w budownictwie szybowym powinno odpo- wiadać normie PN-79/B-06712. Według podanej normy rozróżnia się cztery podstawowe asortymenty kruszywa naturalnego i odpowiednio cztery asortymenty kruszywa łamanego. Marki kruszywa. W zależności od przeznaczenia do odpowiedniej klasy betonu wg PN-75/B-06250 kruszywa grube i mieszanki grube dzieli się na cztery marki: 10, 20, 30 i 50. Marka kruszywa odpowiada najwyższej klasie betonu, do którego może być uży- te kruszywo, chyba że wyniki badań betonu uzasadniają możliwość uzyskania wyż- szej klasy. 3.2.5. Woda zarobowa Do sporządzania zapraw i betonów można używać wody pitnej z czystych rzek i jezior oraz czystych wód gruntowych. Wyklucza się wody bagienne, zawierające tłuszcze roślinne i kwas humusowy, ścieki przemysłowe, wody zawierające oleje, cukier oraz wody mineralne.