Jan Kostrz - Głębienie szybów

209 GŁĘBIENIE SZYBÓW – JAN KOSTRZ danie wsporników przenoszących obciążenia luźnych skał nadległych. Związek ten charakteryzuje zależność: 3 r hR 206 IE ⋅ ⋅ ≥⋅ , (3.25) gdzie: E – moduł sprężystości skały (dla skał przyjmuje się 100-krotną wartość wytrzy- małości na ściskanie R c ), MPa (kG/cm 2 ), I – moment bezwładności powierzchni przekroju warstwy skalnej, cm 4 , R r – wytrzymałość skały na rozciąganie, kN/m 2 (kG/cm 2 ), h – grubość warstwy skalnej, m. Do warstw wspornikowych do głębokości 800 m zalicza się skały o wytrzyma- łości na rozciąganie R r ≥ 1,5 MPa i grubości h ≥ 10 m, czyli E × I  ≥ 310 000 MPa. W tym przypadku ciśnienie boczne na obudowę szybu, wywierane przez war- stwy znajdujące się między silnymi warstwami wspornikowymi oblicza się, mnożąc ciężar warstw nadległych (lecz tylko do spągu najbliższej warstwy wspornikowej) przez współczynnik poziomego rozpierania A n ustalony dla warstwy najsłabszej, występującej w rozpatrywanym odcinku. Ciśnienie boczne warstw skalnych mię- dzy wspornikami określa się przy uwzględnieniu zmniejszenia ciśnienia bocznego wskutek przejęcia części tego ciśnienia przez cylinder skały (Rys. 3.11) w strefie podwyższonych naprężeń wokół szybu, a będących wynikiem działania sił spójności w zwięzłych skałach spoistych. Wyraża się to wg wzoru: 1 2 s r 2 1 sk x h r h2 eR 2 90 tg)hh( p ⋅π⋅ − ⋅ −            ϕ− ⋅ + ⋅ g= , (3.26) a po przekształceniu: f5,2 2 90 tg)hh( p 2 1 sk ⋅ −            ϕ− ⋅ + ⋅ g= , (3.27) gdzie: