Jan Kostrz - Głębienie szybów

223 GŁĘBIENIE SZYBÓW – JAN KOSTRZ ν g         f + ⋅ ⋅ = n 2 ' 9,0 45 tg 'c k2 H )n( śr )n( )n( k kr  , (3.43) gdzie: k k – współczynnik strukturalnego osłabienia skał w górotworze; c’ (n) – charakterystyczna wartość efektywnej spójności skały wg BN-83/0410-03, Pa; φ’ (n) – charakterystyczna wartość efektywnego kąta tarcia wewnętrznego skały wg BN-83/0410-03, stopnie, )n( śr g – charakterystyczna wartość średniego naturalnego ciężaru objętościowego skał nadległych, N/m 3 ; n ν – współczynnik liczbowy (wg BN-83/0410-03), który przy współczynniku Po- issona ν ≤ ⅓wynosi n ν = 1,0, a przy współczynniku Poissona ν ≥ ⅓wynosi ν ν− = ν 2 1 n . Wartość współczynnika Poissona skał luźnych dobiera się zgodnie z normą PN‑81/B-03020. Charakterystyczną wartość średniego ciężaru objętościowego skał nadległych należy obliczać wg wzoru: j 2 1 j )n( nj 2 )n( 2n 1 )n( 1n )n( śr h... ... h h h ... h h + + + ⋅ g+ + ⋅ g+ ⋅ g = g . (3.44) Podany we wzorze (3.31) współczynnik koncentracji naprężeń w górotworze k p z uwagi na nierównomierność obciążeń określa się wg wzoru: k p = k p1 × k p2 × k p3. Wartość k p1 należy przyjmować w przypadku: − głębienia szybu przy zastosowaniu materiałów wybuchowych k p1 = 3,0,