Jan Kostrz - Głębienie szybów

264 Rozdział 3. Dobór i obliczanie obudowy szybów 1 2 E E , gdzie: E 2 – współczynnik sprężystości zewnętrznego elementu (pierścienia) obudowy zespolonej, MPa, E 1 – współczynnik sprężystości wewnętrznego elementu pierścienia) obudowy zespolonej, MPa. Współczynnik sprężystości dla betonu należy przyjmować wg normy PN- -84/B-03264 (Tabl. 3.41). Współczynnik sprężystości muru z cegły E km należy obliczać wg wzoru: nc s km Ra8,0 E ⋅ = , (3.137) gdzie: a s – cecha sprężystości muru z cegły wg PN-67/B-03002 (dla marki zaprawy R z większej niż 12 MPa należy przyjmować wartość jak dla R z = 12 MPa), R nc – wytrzymałość normowa na ściskanie muru z cegły, MPa (Tabl. 3.49). Współczynnik sprężystości muru z betonitów E kG należy obliczać wg wzoru: nb kG R 1200 E = , (3.138) gdzie R nb oznacza wytrzymałość normową na ściskanie muru z betonitów, MPa (Tabl. 3.50). Przy doborze grubości obudowy można się posługiwać nomogramem podanym w normie BN-79/0434-03. Aby sprawdzić grubość obudowy zespolonej, należy określić reakcję między ele- mentami obudowy zespolonej p R wg wzoru:

RkJQdWJsaXNoZXIy NTcxNzA3