Jan Kostrz - Głębienie szybów

275 GŁĘBIENIE SZYBÓW – JAN KOSTRZ Przed rozpoczęciem wiercenia wykonawca przy współudziale inwestora ustala szczegółową lokalizację otworu wiertniczego w stosunku do osi przyszłego szybu oraz określa ewentualne inne badania, które mają być wykonane w czasie wierceń, np. identyfikacja pokładów węgla, jak również ewentualne wykorzystanie otworu po zakończeniu wierceń badawczych do innych celów, np. do odwadniania, cementacji, mrożenia. W pewnych okolicznościach, np. częściowego rozeznania górotworu na podsta- wie sąsiedniego szybu, ustala się, że badania przeprowadza co stwarza lepsze wa- runki dla planowania, kierowania i kontroli wykonawczych robót. Przykład harmo- nogramu pokazano w Rys. 4.1. 4.2. Prace miernicze przed głębieniem szybu Z chwilą ustalenia lokalizacji szybu służba miernicza kopalni ustala położenie szybu w terenie. Prace te powinny być przeprowadzone zgodnie z normą BN-69/0428-03. Następuje także wyznaczanie i utrwalanie charakterystycznych punktów oraz osi szybów, wież szybowych i urządzeń wyciągowych. Wyznaczenie szybu w terenie obejmuje (Rys. 4.2): – wyznaczenie i trwałe oznaczenie cechy zrębu szybu (niwelacji) w odległości do 20 m od środka szybu w stosunku do poziomu morza; – wyznaczenie i utrwalenie w terenie głównych osi szybu oraz środka szybu. Przez główne osie szybu należy rozumieć dwie prostopadłe do siebie linie przecho- dzące przez środek szybu, z których jedna jest zazwyczaj równoległa do kierunku belek przedziałowych zbrojenia, a druga prostopadła do niej.