Jan Kostrz - Głębienie szybów

283 GŁĘBIENIE SZYBÓW – JAN KOSTRZ Rys. 4.4. Przykład ostatecznej głowicy szybu wentylacyjnego. 1 – kanał wentylacyjny, 2 – belki fundamentowe wieży, 3 – wyjście zapasowe, 4 – przedział drabinowy Przy stosowaniu niektórych metod specjalnych, np. metody zamrażania lub opuszczonej obudowy, tymczasowa głowica szybowa powinna być dostosowana do urządzeń, jakie są w tej metodzie stosowane. Głowicę szybową wykonuje się bądź w skałach luźnych, bądź w skałach zwię- złych. Wprzypadku występowania zawodnionych skał luźnych i wysokiego poziomu wód gruntowych wykonuje się otwartymi wykopami jedynie górną część głowicy do głębokości 1,5 do 2,0 m, zaś pozostałą część głowicy jedną z metod specjalnych. W przypadku występowania niezawodnionych skał luźnych albo skałach zwię- złych wykonuje się głowicę szybu na całą długość, tj. 8 do 12 m. Bardzo często obecnie przedłuża się głowicę nawet do 50 m i głębi się ją z zasto- sowaniem urządzeń prowizorycznych. Podyktowane jest to tym, że: 1. Przejście metodą zwykłą lub za pomocą obudowy opuszczanej przez zawod- nione utwory czwartorzędu nasuwa wątpliwość, czy zostanie ono zakończone po-