Jan Kostrz - Głębienie szybów

284 Rozdział 4. Roboty przygotowawcze do głębienia szybu wodzeniem. W przypadku nieudanego zgłębienia głowicy jednym z podanych spo- sobów usuwa się prowizoryczny wyciąg i wieżę oraz odwierca otwory mrożeniowe. 2. W czasie głębienia głowicy jedną z podanych metod bardzo często dochodzi do naruszenia pierwotnej struktury i osunięcia się górotworu. W tym przypadku zo- stałyby uszkodzone fundamenty pod wieżę do głębienia, a ta uległaby skrzywieniu. Przy stosowaniu urządzeń prowizorycznych osuwanie się górotworu nie jest groźne. Ważne jest to, że w czasie głębienia głowicy ciężka wieża do głębienia do pełnej głębokości nie obciąża przyległego górotworu. Po zgłębieniu szybu do skał zwię- złych i uspokojeniu naruszonego górotworu wokół szybu (a niekiedy i wzmocnieniu go przez cementację) wykonuje się fundamenty wieży i przystępuje do jej montażu. 3. W skałach zwięzłych zawodnionych głębienie przedłużonej głowicy daje ten efekt, że w okresie robót przygotowawczych istnieje możliwość przejścia i zace- mentowania skał wodonośnych, co jest pracą żmudną i długotrwałą. Niejednokrot- nie prace te zazębiają się z robotami przygotowawczymi. Tak np. na zmianie rannej wykonuje się montaż wyposażania wieży, a na popołudniowej i nocnej prowadzone są prace w szybie. 4. Zgłębianie szybu jest pracą nitkową w budowie kopalni, dlatego zgłębienie szybu do 50 m w okresie robót przygotowawczych wpływa na przyspieszenie budo- wy kopalni o dwa do trzech miesięcy. Z tych też względów obecnie coraz częściej stosuje się montaż wieży poza obrębem szybu, a następnie po zgłębieniu szybu do 50 m i zmontowaniu wieży nasuwa się ją na szyb. W celu uniknięcia straty czasu i nakładów na obudowę głowicy tymczasowej, następnie wyburzenie jej i obudowę głowicy ostatecznej wykonuje się coraz częściej głowice ostateczne, przystosowujące je do celów szybu. Przed rozpoczęciem głębienia głowicy szybu wyrównuje się teren, a następnie wyznacza osie szybu i jego środek. Po wyznaczeniu środka szybu obrysowuje się na gruncie zarys szybu. Skały luźne urabia się koparkami mechanicznymi, natomiast zwięzłe za pomocą materiałów wybuchowych. Do głębokości 4 m skałę z przodku wydobywa się koparką lub przenośnikami taśmowymi i podaje do samochodowych wywrotek. Materiały budowlane podaje się za pomocą zsuwni. Przy prowadzeniu wykopu głowicy do głębokości ok. 12 m