Jan Kostrz - Głębienie szybów

352 Rozdział 5. Urządzenia do głębienia szybów i operacje pomocnicze Operator, manipulując sterownicą i zaworami, opuszcza chwytak, kieruje go na właściwe miejsce, rozwiera i przymyka szczęki chwytaka, naprowadza nad kubeł i wysypuje do niego urobek. W końcowej fazie wybierania urobku odrzuca się ło- patami i kilofami urobek od ścian na środek szybu, skąd ładowarka ładuje do kubła. Urobek zbiera się warstwami o grubości ok. 0,5 m. Dla ułatwienia ładowania (zmniejszenia wysokości podnoszenia chwytaka), wybiera się wpierw w urobku wgłębienie, w którym następnie ustawia się kubeł, po czym wokół kubła wybiera się urobek posuwając się w stronę ociosu. Dzięki przegubowemu połączeniu chwy- taka z podnośnikiem, zbieranie urobku w nachylonej pozycji chwytaka nie sprawia trudności. Wydajność ładowarki jest największa wtedy, gdy odchylenie chwytaka od osi zawieszenia jest najmniejsze. Wydajność ładowarki wzrasta wraz ze zwiększeniem stopni rozdrobienia urobku. Ilustruje to przykład badań przeprowadzonych w ZSRR, a pokazanych na Rys. 5.16. Rys. 5.16. Zależność wydajności ładowarki z ręcznym wodzeniem od stopnia rozdrobienia urobku Z tych względów ważne zadanie ma umiejętne prowadzenie robót strzelniczych, aby nie trzeba było dodatkowo rozbijać bryły urobku młotami pneumatycznymi. Natomiast niewielki przepływ wody w ilości do 50 dm 3 /min wpływa korzystnie na wydajność ładowania, ułatwiając pogrążenie się szczęk chwytaka w masie urob- ku. Mechaniczne ładowanie ułatwia również wykonywanie małego rząpia na kosz ssawny pompy.