Jan Kostrz - Głębienie szybów

367 GŁĘBIENIE SZYBÓW – JAN KOSTRZ Pozostałe oznaczenia wg wzorów (5.4), (5.5), (5.6), (5.7), (5.8). W praktyce wy- liczoną wartość h w powiększa się o 10%. Dla uzyskania dokładniejszego doboru parametrów wentylatora należy posłu- żyć się graficznymi charakterystykami wentylatora i lutniociągu. Punkty przecięcia krzywych charakteryzujących opory lutniociągu o równych średnicach i tej same długości z krzywymi charakterystyki wentylatora określają odnośne parametry, tj. napór h w (mm H 2 O) i wydajność V w (m 3 /s). Moc wentylatora określa się wg wzoru: w w w w 102 Vh05,1 N η⋅ ⋅ = , (5.13) gdzie: η w – oznacza współczynnik wykorzystania (dla małych wentylatorów o wydajno- ści 300 m 3 /min wynosi on 0,4, dla dużych wentylatorów powyżej 300 m 3 /min – 0,7). Pozostałe oznaczenia jak we wzorach (5.11) i (5.12). Przewietrzanie komór przelewowych Komory przelewowe (wloty podszybi) traktuje się jako wyrobiska ślepe. Jeśli w szybie nie ma metanu, to przewietrza się je przez dyfuzję. W przypadku występo- wania metanu stosuje się wentylacje odrębną, wentylatorami umieszczonymi w ko- morze lub na powierzchni. Ilość powietrza potrzebnego do przewietrzania komory Q k ze względu na zawar- tość metanu określa się wg wzoru: 4 CH m k K Q 100 Q ⋅ = , (5.14) gdzie: Q m – ilość wydzielającego się metanu, m 3 /min, K CH4 – dopuszczalna zawartość metanu w powietrzu, %.