Jan Kostrz - Głębienie szybów

45 GŁĘBIENIE SZYBÓW – JAN KOSTRZ W miejscu nawrotu liny wyrównawczej powinno być zbudowane urządzenie za- pobiegające tworzeniu się pętli. Urządzenie to nie może stawiać oporu przekracza- jącego 20% siły zrywającej linę nośną w przypadku podnoszenia go naciągiem liny wyrównawczej. Najniższą część rząpia szybu stanowi zbiornik dla spływającej do szybu wody wraz ze szlamem kopalnianym, miałem węglowym, a niekiedy – dla mieszaniny podsadzkowej. Głębokość tego odcinka projektuje się w zależności od przepływu wód i przedostających się zanieczyszczeń oraz od przyjętego sposobu odwadnia- nia i oczyszczania rząpia szybowego. Rząpie powinno być odwodnione i utrzymane w czystości do takiej głębokości, aby odległość od pętli liny wyrównawczej lub dolnej krawędzi obciążników (w przypadku linowego prowadzenia naczyń wycią- gowych) do poziomu zanieczyszczenia wynosiła co najmniej 2,0 m. Wydajność urządzeń odwadniających rząpie szybu powinna zapewniać 100% re- zerwy w stosunku do normalnego dopływu wody do rząpia. W przypadku stosowania wyciągów skipowych powiększa się długość rząpia w celu zmieszczenia komory skipowej i urządzeń załadowczych dla skipu. Niekiedy zdarza się, że szyb zostaje pogłębiony od razu do większej głęboko- ści przekraczającej głębokość potrzebną w pierwszym okresie eksploatacji. W tym przypadku stwarza się sztuczne rząpie przez oddzielenie pomostem potrzebnej czę- ści szybu od części czasowo nieużywanej. Wielkość tarczy szybu zależna jest w dużej mierze od wymagań wentylacyjnych, gdy szyb ma takie zadanie. Wielkość tarczy szybu zależna jest od stosunku całko- witej ilości powietrza przepływającego przez szyb do dopuszczalnej prędkości jego przepływu: v Q F p ≥ , gdzie: F – powierzchnia tarczy szybu, m 2 , Q p – ilość przepływającego powietrza, m 3 /s, v – prędkość przepływu powietrza, m/s.