Jan Kostrz - Głębienie szybów

478 Rozdział 6. Urabianie skał q m1 = q m ∙ e m ∙ n o ∙ n ł , (6.4) gdzie: q m – właściwe zużycie MW do urobienia 1 m 3 skały w zależności od własności fizykomechanicznych skał: – przy 2 ≤ f ≤ 5, 5 2 f q m − = – przy f > 5, 8,1 4 f q m − = (f – wskaźnik zwięzłości skał wg Protodiakonowa), e m – wskaźnik mocy MW (Tabl. 6.7), n o – współczynnik zależny od długości otworu (Tabl. 6.8), n ł – współczynnik zależny od średnicy ładunku. Tabl. 6.7. Wskaźnik mocy e m Rodzaj MW e m Blok Trauzla cm 3 Rodzaj MW e m Blok Trauzla cm 3 Dynamit 62% 1,0 380 Barbaryt 2,10 190 Amonit 1 1,24 360 Karbonit 1,60 260 Amonit 2 1,20 350 Trotyl 1,60 300 Metonit D 2,0 200 Tabl. 6.8. Współczynniki n o i n t Współczynnik n o zależny od długości otworu Długość otworu, m 1,50 2,00 2,50 3,00 3,50 4,00 5,00 Współczynnik n o , m 1,25 1,15 1,00 1,02 1,05 1,20 1,30 Współczynnik n t zależny od średnicy ładunku MW Średnica ładunku MW, mm 32,0 45,0 55,0 Współczynnik n t 1,0 0,8 0,6 Laresa: p m u s 1 1m c e Cs f q ⋅ ∆ ⋅ ⋅ ⋅ = , (6.5)