Jan Kostrz - Głębienie szybów

497 GŁĘBIENIE SZYBÓW – JAN KOSTRZ Mechaniczne ładowanie skały. Urządzenia do mechanicznego ładowania skały w szybach można podzielić na: – urządzenia częściowo mechanizujące ładowanie i wymagające mniejszego lub większego nakładu pracy ludzkiej, – urządzenia w pełni mechanizujące ładowanie skały w szybie. Ze względu na konstrukcję urządzenia do mechanicznego ładowania (czyli łado- warki szybowe), można podzielić na: − ładowarki zgarniakowe, − ładowarki łyżkowe, − ładowarki chwytakowe: − z chwytakiem o małej pojemności sterowanym ręcznie, − z chwytakiem o dużej pojemności sterowanym mechanicznie i przymo- cowanym do specjalnej konstrukcji w szybie lub do pomostu wiszącego. Stosując te urządzenia, mechanizuje się jedną z najcięższych operacji w cyklu głębienia, zajmującą 30 do 40% ogólnego czasu wykonania 1 m szybu. W procesie ładowania można wyróżnić dwie podstawowe fazy. W pierwszej fazie ładowana jest przeważająca (do 90%) masa urobku o mniej więcej jednako- wym rozdrobnieniu. Uzyskiwana w tej fazie wydajność ładowania jest największa. W drugiej fazie ładowana jest pozostała masa urobku, który wymaga niekiedy czę- ściowego rozdrobnienia lub też oderwania od podłoża. Ładowany jest również uro- bek znajdujący się w bezpośrednim sąsiedztwie ociosów. W fazie tej konieczna jest pomoc górników, którzy ręcznymi narzędziami zgarniają urobek do środka szybu. Faza ta nosi nazwę dobierki i jest bardzo czasochłonna. W zależności od struktury skał i prowadzenia robót strzelniczych zajmuje ona niekiedy 50% całkowitego czasu przeznaczonego na ładowanie urobku z jednego zabioru. Ładowarki zgarniakowe stosowane mogą być w szybach o dużym przekroju (np. w szybowych zbiornikach podsadzkowych) lub też przy wykonywaniu z szybu wlo- tów podszybi.