Jan Kostrz - Głębienie szybów

527 GŁĘBIENIE SZYBÓW – JAN KOSTRZ Warunkiem większej szczelności obudowy jest jednak należyte przewiązanie ele- mentów i wypełnienie spoin. Ze względu na większą masę pojedynczych betonitów (ok. 25 kg) obserwuje się wyciskanie zaprawy ze spoin. Do obudowy szybów sto- sować można betonity różnych kształtów. W polskim budownictwie szybowym do obudowy szybów stosuje się betonity klinowe. Charakterystykę tych betonitów ze- stawiono w Tabl. 3.35 oraz na Rys. 3.2. Wykonane są one wg normy BN-72/6731‑01. Stosowane bywają również połówki poprzeczne. Ich wymiary wynikają z podzie- lenia normalnego betonitu danego typu na pół. Obudowę betonową wykonuje się w podobny sposób jak obudowę z cegieł. Na wyrównanej urobionej skale daje się podsypkę z piasku i układa się pierwszą warstwę betonitów na sucho, zamiast zaprawy stosując piasek. Następnie układa się betonity, przewiązując je zaprawą w poszczególnych pierścieniach. W przypadku stosowania obudowy grubości dwóch lub trzech betonitów, betonitów w poszcze- gólnych pierścieniach nie przewiązuje się. Przewiązanie stosuje się jedynie w przy- padku wykonywania muru grubości 1,5 betonitu i do tego celu służą połówki po- przeczne. Mur powinien przylegać ściśle do ociosu. Pustki poza właściwą obudową wypełnia się zaprawą (jeżeli ich rozmiary nie są duże – por. Rys. 7.11) lub też zamu- rowuje się betonitami, jeżeli ich wielkość przekracza rozmiar betonitu. Podobnie jak obudowę z cegły mur z betonitów wznosi się bezpośrednio z dna szybu, z pomostów przekładanych lub pomostu wiszącego. Rys. 7.11. Betonitowa obudowa szybów. 1 – betonity, 2 – wypełniająca warstwa betonu lub zaprawy.