Jan Kostrz - Głębienie szybów

528 Rozdział 7. Obudowa ostateczna szybów W czasie murowania należy dokładnie zalewać zaprawą wszystkie spoiny i prze- strzeń między betonitami a ociosem. Przy wybieraniu urobku spod obudowy beto- nitowej należy zwracać uwagę na dokładne związanie między sobą poszczególnych betonitów, szczególnie u spodu muru, oraz na dostateczne stwardnienie zaprawy. W przypadku złego przewiązania betonitów, wymycia zaprawy, użycia zaprawy o niewłaściwym składzie, wykonania zaprawy ze zleżałego cementu spod muru lub zbyt wczesnego podejścia po mur, tj. wybierania urobku spod muru przed dostatecz- nym związaniem zaprawy, może dojść do oberwania się poszczególnych betonitów lub też nawet całości muru. Do zalet obudowy z cegły i betonitów należą: – prostota w wykonaniu, zbędność odeskowania, – w przypadku obudowy z betonitów szybkość wznoszenia jest większa niż przy obudowie z cegły. Do wad wymienionej obudowy należy zaliczyć: – słabsze związanie obudowy z ociosem, – duży ciężar betonitów, – możliwość wypadania poszczególnych betonitów przy wybieraniu urobku pod murem. 7.2.3. Obudowa betonitowo-betonowa W obudowie betonitowo-betonowej betonity służą jako wewnętrzna wykładzina, stanowiąca pewnego rodzaju obramowanie (odeskowanie) dla wznoszonej obudo- wy betonowej (Rys. 7.12). Obudowę tego rodzaju stosuje się w tym przypadku, gdy zachodzi potrzeba uzyskania większej wytrzymałości i wodoszczelności niż przy obudowie z cegły lub betonu.