Jan Kostrz - Głębienie szybów

530 Rozdział 7. Obudowa ostateczna szybów kami (okładzinami) i pierścieniami. W tym ostatnim przypadku pierścienie te usuwa się lub zabetonowuje. Obudowę betonitową wykonuje się zazwyczaj, podobnie jak i obudowę ceglaną, na zaprawie z cementu portlandzkiego o stosunku 1:3. W celu uzyskania większej wytrzymałości w krótszym czasie, początkowo 1 do 2 m obudowy wykonuje się na zaprawie cementowej w stosunku 1:2. Podobny sto- sunek zachowuje się przy wznoszeniu obudowy przy dopływie wody do szybu od 300 do 500 dm 3 /min w zależności od średnicy szybu i charakteru wypływu. W przypadku wód agresywnych stosuje się cementy podane w projekcie techno- logicznym na podstawie badań laboratoryjnych. Ten rodzaj obudowy daje należyte wyniki, jeżeli długość murowanego odcinka wynosi ponad 10 m. W tym przypadku beton ma dostateczny czas na dobre związanie. Zaletami obudowy betonitowo-betonowej jest to, że: – odpada konieczność pracochłonnego odeskowania, – dzięki zastosowaniu betonu grubość obudowy może być mniejsza niż przy obu- dowie z cegły, – przez zastosowanie warstwy betonu uzyskuje się większą wodoszczelność. Do wad obudowy betonitowo-betonowej należą: – niejednorodność obudowy, – konieczność operowania dwoma zasadniczymi rodzajami materiałów, tj. beto- nitem i betonem, – konieczność głębienia szybu długimi odcinkami. 7.3. Obudowa panelowa Obudowa panelowa jest pewnym udoskonaleniem obudowy betonitowej. Większe rozmiarowo (w stosunku do betonitów) prefabrykowane elementy betonowe zezwa- lają na założenie w przodku natychmiast podporowej obudowy, która jest w stanie przyjąć wzmożone ciśnienie górotworu wynikające np. z pełzania zamrożonych skał lub też nacisku skał charakteryzujących się niskimi parametrami geotechnicznymi, np. zbrekcjonowanymi mułowcami lub iłowcami występującymi na dużej głęboko-