Jan Kostrz - Głębienie szybów

545 GŁĘBIENIE SZYBÓW – JAN KOSTRZ Wadą drugiego sposobu transportowania masy jest jej rozfrakcjonowanie się oraz wysoki współczynnik wodno-cementowy masy betonowej, co prowadzi do obniże- nia klasy betonu. Ponadto występuje tu szybkie przecieranie rurociągu spływowe- go, zwłaszcza przy stosowaniu ostrokrawędziowego kruszywa ze skał wylewnych oraz przeciekanie masy betonowej do szybu. W przypadku stosowania chemicznych dodatków do betonu, np. chlorku wapnia, dochodzi do znacznej korozji lin i urzą- dzeń metalowych w szybie. Zaletą tego sposobu jest jednak to, że transport masy betonowej nie wymaga pracy urządzenia wyciągowego. Duże wydajności obecnie stosowanych urządzeń wyciągowych do głębienia szybów oraz przedstawione wady transportu masy betonowej rurociągami spowodowały, iż obecnie preferuje się trans- port masy betonowej kubłami, a transport rurociągowy stosuje się przy pogłębianiu szybów, gdy wydajności urządzeń wyciągowych są mniejsze. Po zabetonowaniu zabierki można wybierać urobek ze środka szybu, a po upły- wie ok. dwóch godzin można wybrać go również spod stopy odeskowania. W czasie wykonywania obudowy powinno się pobierać z masy betonowej prze- widziane normą próbki. W okresie wiązania betonu należy go polewać wodą; w tym celu w odeskowaniu (przy wykonywaniu obudowy długimi odcinkami) lub na pomoście zabudowuje się odpowiednią instalację wodną. W czasie wykonywania obudowy betonowej należy zwrócić uwagę na ochronę świeżo założonej obudowy przed rozmyciem wypływa- jącą wodą. Obudowę zabezpiecza się przed wypływającą wodą przez: – zakładanie w miejscach wypływu wody rurek stalowych, przez które w czasie wykonywania i wiązania obudowy wypływa woda; wypływ wody jest następnie li- kwidowany przez wstrzykiwanie za obudowę roztworu cementowego; – zabudowanie pomostów i rynien okapowych zabezpieczających przodek szybu przed spływaniem wody po obudowie; – zakładanie systemu, tzw. drenażu obudowy w postaci poziomych pierścieni i pionowych odprowadzeń; (Rys. 7.22) wg patentu nr P240/74 (którego autor książki jest współtwórcą);