Jan Kostrz - Głębienie szybów

548 Rozdział 7. Obudowa ostateczna szybów Uzyskuje się je przez: – zaprojektowanie specjalnego składu betonu (dobór składu ziarnowego kruszy- wa, rodzaj cementu, stosunek wodno-cementowy itd.), – specjalny rodzaj technologii wykonania, – odpowiedni transport masy betonowej, układanie i zagęszczanie betonu, – właściwą pielęgnację betonu w czasie jego twardnienia. Środki ochraniające beton przed korozją mogą mieć działanie mechaniczne lub fizykomechaniczne. Do środków o działaniu mechanicznym należą: – koszulki izolacyjne wokół betonu (np. z iłu), – kanały, rurki i rynny okapowe służące do odprowadzania wody, – powłoki bitumiczne, warstwy lanego bituminu, warstwy papy bitumicznej lub płyt asfaltowych. Do środków o działaniu fizykochemicznym należy zaliczyć: – preparaty zwiększające wodoszczelność betonu i zaprawy (jak np. glinki kaoli- nowej), lotne pyły dymnicowe, – preparaty uszczelniające przez wiązanie wapna, np. fluorokrzemiany sodu, cyn- ku, magnezu. Reagują one z wodorotlenkiem wapniowym cementu, w wyniku czego powstała substancja koloidalna uszczelnia pory w betonie. Podobne właściwości ma doda- wanie chlorku wapnia, którego produkty reakcji z wapnem odkładają się w porach betonu. Stosowane bywają również uszczelniające preparaty firmowe, z których nale- ży wymienić Hydrobet i Plastibet S krajowej produkcji. Rodzaje zabezpieczeń sto- sowane w zależności od agresywności środowiska wodnego podano w Tabl. 7.10. Obudowy szybowe zabezpiecza się przed środowiskiem agresywnym również przez stosowanie powłok i przegród hydroizolacyjnych.