Jan Kostrz - Głębienie szybów

561 GŁĘBIENIE SZYBÓW – JAN KOSTRZ Zgodnie z normą BN-84/0414-17 dźwigary główne i pomocnicze mogą być wy- konane z hutniczych wyrobów walcowanych lub giętych o przekroju otwartym lub zamkniętym. Dźwigary przenoszące obciążenie od naczyń wyciągowych powinny wykazywać co najmniej 2,8-krotny współczynnik bezpieczeństwa i 4-krotny przy jeździe ludzi, uwzględniając maksymalne zużycie dźwigara wynikające z warunków korozyjnych panujących w szybie. Długość dźwigara powinna być tak dobrana, aby w przypadku maksymalnej plu- sowej odchyłki obudowy od osi planowej szybu, długość osadzenia dźwigara nie była mniejsza od obliczonej. Wymiary poprzeczne dźwigarów o przekroju powstałym z połączenia kształtow- ników powinny być wykonane z tolerancją stanowiącą sumę tolerancji wykonania zastosowanych kształtowników. Grubość ścianek kształtowników zastosowanych na dźwigary główne powinna być mniejsza niż 8 mm, a na dźwigary pomocnicze nie mniejsza niż 7 mm. Na dźwigary główne i pomocnicze należy stosować stal o gatunku co najmniej St3 wg normy PN-72/H-84020. Przy doborze materiału z którego mają być wykonane dźwigary, uwzględnia się: – warunki korozyjne w szybie, – sposób zabezpieczenia antykorozyjnego, – technologię wykonania. Otwory w dźwigarach i w przymocowanych do nich uchwytach powinny być wy- konane z dokładnością ±0,2 mm. Tolerancja rozstawu osi otworów jednego połącze- nia nie powinna przekraczać ±0,5 mm. Dokładność rozstawu na jednym dźwigarze sąsiednich połączeń dźwigarów z prowadnikami nie powinna przekraczać ±1,0 mm. Przeznaczone do mocowania prowadników otwory w uchwytach przymocowa- nych do dźwigarów powinny być owalne. Oś podłużna otworu powinna być równo- legła do osi podłużnej dźwigara. Przesunięcia śrub w otworach owalnych nie powinny być mniejsze niż 20 mm w połączeniach prowadników z dźwigarami w przypadkach, gdy dźwigary moco- wane są do obudowy szybu za pomocą wsporników kotwiowych, osadzane bez-