Jan Kostrz - Głębienie szybów

587 GŁĘBIENIE SZYBÓW – JAN KOSTRZ Ze wzorów tych wynika, że wielkość siły krytycznej powodującej wyboczenie prowadnika przy sztywnym utwierdzeniu prowadnika przedstawionego na Rys. 8.18 jest cztery razy większa, a potrzebny moment bezwładności cztery razy mniejszy. Zastosowanie wzoru Tetmajera-Jasińskiego. Smukłość prowadnika jest zazwy- czaj duża i wynosi > 100. Stad też naprężenia krytyczne: σ kr = 293 – 1,93 ∙ l p , (8.14) a stopień bezpieczeństwa s: – przy jeździe ludzi wynosi: ( ) 4 94,1 263 P F P F s ' 1 kr ' 1 kr ≥λ − =s⋅ = s s = , (8.15) – przy ciągnieniu urobku s ≥ 2,8. Uproszczony sposób sprawdzania przekroju prowadnika na wyboczenie przy za- stosowaniu zmniejszającego współczynnika wyboczenia β: w tym przypadku sto- pień bezpieczeństwa przy jeździe ludzi wynosi: 4 P FR R s ' 1 c c c ≥ b⋅ ⋅ = s = (8.16) a przy ciągnieniu urobku s ≥ 2,8. gdzie: R c – wytrzymałość na ściskanie drewna prowadników 0,1 Mpa (kG/cm 2 ) (Tabl. 8.7), Β – współczynnik wyboczenia dla drewna (Tabl. 8.7) zależny od smukłości pro- wadnika λ. Pozostałe oznaczenia jak we wzorze (8.15).