Materiały konferencyjne SEP 2018

3.2. Rozstrzeliwanie luźnych brył nadgabarytowych w ścianie Zaburzenia geologiczne w przekroju ściany, powodują powstawanie opadów skał stropowych na ścieżkę kombajnową, co utrudnia lub uniemożliwia przejazd kombajnu. Duże bryły skalne są zazwyczaj ciężko urabialne oraz powodują zatory na przenośnikach ścianowych. Leżąc na ścieżce przenośnika są poza zasięgiem organu kombajnowego. W celu dezintegracji stosuje się metodę rozstrzeliwania luźnych brył, za pomocą materiałów wybuchowych odpalanych w otwo- rach strzałowych przedstawioną na rysunku 6. Bryłę nawierca się odpowiednią ilością otworów przy zachowaniu zasad techniki strzelniczej (odległość ładunku od odsłoniętej płaszczyzny minimum 0,3 m; długość przybitki nie może być mniejsza niż 0,3 m; odległość między otwo- rami nie powinna być mniejsza niż 0,4m). Ładunki inicjowane są zapalnikami natychmiasto- wymi. Rys. 6. Schemat rozmieszczenia otworów strzałowych przy rozstrzeliwaniu luźnych brył za pomocą materiałów wybuchowych w otworach strzałowych [opracowanie własne] Fig. 6. Scheme of deployment of blast holes when shooting loose bodies with explosives in blast holes 3.3. Strzelanie nad sekcjami w ścianie Pogorszone warunki stropowe, zwiększone ciśnienie górotworu, brak postępującego zawału to czynniki, które mogą wpływać bezpośrednio na podporność obudowy sekcji zmechanizowanej. Może to spowodować lokalne obniżenie wyrobiska tzw. „zaciśnięcie” sekcji. W tym celu stosuje się strzelanie materiałem wybuchowym nad sekcjami obudowy (rysunek 7), w celu uzyskania odpowiednich (wymaganych przepisami) gabarytów w wyrobisku eksploatacyjnym. Rys. 7. Schemat rozmieszczenia otworów strzałowych przy strzelaniu nad sekcjami obudowy zmechanizowanej [opracowanie własne] Fig. 7. Scheme of deployment of blast holes while shooting over powered support sections