Materiały konferencyjne SEP 2018

3.4. Strzelanie zawałowe w ścianie Strzelanie w stropie długimi otworami wierconymi z chodników przyścianowych, z wyrobisk eksploatacyjnych (rysunek 8) stosuje się w celu wywołania zawału stropu lub zruszenia skał stropowych bez wywołania zawału. Efektem tego typu strzelania powinnno być przerwanie ciągłości warstw stropowych i skrócenia wspornika stropowego. Poprzerywany przez kolejne strzelania strop bezpośredni i zasadniczy (wysoki) nie zagraża wystąpieniu odprężenia lub tąpnięcia, wynikającego z nagłych pęknięć górotworu i załamywaniu się grubych warstw stropowych (dwie grube warstwy piaskowców w przypadku KWK Piast-Ziemowit). Obciążenie popękanego stropu na pokład jest znacznie mniejszy niż w przypadku stropu nienaruszonego [8]. Rys. 8. Schemat rozmieszczenia otworów strzałowych przy strzelaniu w celu wywołania zawału skał stropowych w ścianie [opracowanie własne] Fig. 8. Scheme of deployment of blast holes during shooting in order to cause the rockfall of ceiling rocks in the longwall Przy wywołaniu zawału chodnika stosowane są krótkie otwory strzałowe, które inicjowane są bez użycia LD (rysunek 9). Rys. 9. Schemat rozmieszczenia otworów strzałowych przy strzelaniu w celu wywołania zawału skał stropowych w chodniku [opracowanie własne] Fig. 9. Scheme of deployment of blast holes during shooting in order to cause the rockfall of ceiling rocks in the excavation